در ادامه می توانید بخش هایی از مقاله ترجمه شده " بررسی پروتکل های مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم" را مشاهده کنید.
Abstract
WSN is one of the most commonly communication tools used in many areas at the life, in both civilians and militaries. These networks composite from a large number of very small devices called sensor nodes. The sensor nodes communicate together by many wirelessly strategies. These communication strategies administrated by routing protocols. There are different types of routing protocol. This paper present and classify these protocols into many categories depending on set of metrics like their infrastructure, their functionalities, the level of privacy and security, or the application which used for it. This paper studied the availability and the reliability of each class of these routing protocols, and the energy consumption of each protocols. Depending on these criteria and other criteria, any future works may use this study to improving these protocols and used them in another types of networks
چکیده
WSN یکی از رایج ترین ابزارهای ارتباطی است که در زمینه های نظامی و غیرنظامی بسیاری در زندگی استفاده می شود. این شبکه ها از تعداد زیادی وسایل بسیار کوچک به نام گره های حسگر تشکیل می شوند. گره های حسگر به وسیله ی استراتژی های بی سیم زیادی با هم ارتباط برقرار می کنند.
این استراتژی های ارتباط توسط پروتکل های مسیریابی اداره می شوند. انواع مختلفی از پروتکل های مسیریابی وجود دارند. این مقاله این پروتکل ها را بسته به مجموعه متریک هایی مانند زیرساختار، وظیفه مندی، سطح محرمانگی و امنیت یا اپلیکیشنی که پروتکل برای آن به کار رفته است، به چند دسته طبقه بندی می کند. این مقاله دسترس پذیری و قابلیت اطمینان هر کلاس از این پروتکل های مسیریابی و مصرف انرژی هر پروتکل را مطالعه می نماید. بسته به این معیار و معیارهای دیگر، هر کار آتی ممکن است این مطالعه را برای بهبود این پروتکل ها به کار برده و از آن ها در انواع دیگر شبکه ها استفاده کند.
کلمات کلیدی: WSN، پروتکل های مسیریابی، حسگرها، ارتباطات بی سیم
1-مقدمه
انگیزه ی اصلی برای پزوهش در مورد WSN نتیجه ی تصور Smart Dust در اواخر دهه ی 90 است. این تصور مستلزم یک بستر یکپارچه ی محاسبه، ارتباط و حس کردن (sensing) متشکل از تعداد زیادی وسیله ی بسیار کوچک است که اپلیکیشن هایی مانند مونیتورینگ انبوه محیط و خانه / اداره ی هوشمند را میسرمی سازد[1] .
یک WSN معمولی که در literature پژوهش با آن مواجه می شویم، از تعداد زیادی حسگر کوچک، ارزان و محدود از نظر منبع و هم چنین تعداد کمی ایستگاه پایه یا چاهک تشکیل می شود. در بیشتر تنظیمات WSN، حسگرها داده ها را از محیط جمع آوری کرده و آن را قدم به قدم به چاهک می فرستند. چاهک یک موجودیت قدرتمند است که ممکن است به عنوان دروازه ای یه یک شبکه ی دیگر، یک مرکز پردازش یا انبار داده، یا یک نقطه ی دسترسی برای واسط انسانی کار کند. قرارگیری WSN می تواند به صورت ad hoc باشد. ممکن است WSN در یک مقیاس بزرگ سرتاسر یک ناحیه ی جغرافیایی در محیط های جنگی قرار بگیرد...