Abstract
Our knowledge about tradeable permit approaches to pollution control has grown rapidly in the two decades in which they have received serious analytical attention. Not only have the theoretical models become more focused and the empirical work more detailed, but we have now had over a decade of experience with them in the U.S. This article draws upon economic theory, empirical studies, and actual experience with implementation to summarize what we have learned about applying tradeable permits to air pollution control in the special circumstance where the spatial aspects of the problem are a prime consideration
چکیده
دانش ما درباره رویکردهای صدور مجوز مبادله برای کنترل آلودگی، در این دو دهه که توجه تحلیلی جدی به آن شده است، رشد سریعی داشته است. نه فقط مدلهای نظری در این حوزه متمرکز تر و فعالیت های تجربی مفصل تر شده اند، بلکه ما اکنون بیش از یک دهه تجربه در ایالات متحده داریم. این مقاله، به تئوری اقتصادی، مطالعات تجربی، و تجربه واقعی در بکارگیری خلاصه ای از آنچه ما درباره اجرای مجوزهای قابل مبادله برای کنترل آلودگی در شرایط خاص، هنگامی که ملاحظات مکانی مطرح است، آموخته ایم، می پردازد.
1-مقدمه
از زمان ورود فروتنانه به شکل کنجکاوی های آکادمیک صرف، در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970، رویکردهای مجوزهای مبادله برای کنترل آلودگی، اکنون وارد جریان اصلی سیاست گذاری شده اند. این دو دهه که در طی آن این مجوزها استفاده شده اند، برای ما بینش های تحلیلی مفید و تجربه اجرایی فراهم می آورد که توجه ما را بسوی برنامه ریزی برای آینده جلب می کند....