OBJECTIVES: Type 2 diabetes (T2D) may be caused by elevated oxidative stress, inflammation, and hyperglycemia. The phytochemicals in several herbal medicines are reported to effectively improve diabetes and to ameliorate diabetic complications. The aim of the present study was to determine the effects of cinnamon, cardamom, saffron, and ginger as supplementary remedies in T2D. METHODS:This randomized controlled, clinical trial included 204 T2D patients. The participants were randomly assigned to four intervention groups receiving 3 glasses of black tea and either 3 g cardamom, or cinnamon, or ginger, or 1 g saffron and one control group which consumed only 3 tea glasses without any herbal medicine for 8 weeks. Markers of inflammation, oxidative stress, fasting blood sugar, lipid profile, and anthropometric measures were evaluated at baseline and after 8 weeks of intervention. RESULTS: After 8 weeks of intervention, cinnamon, cardamom, ginger, and saffron consumption had significant effects on total cholesterol, LDL, and HDL levels (p < 0.05) compared with controls. However, the herbal products did not have significant effects on measures of glycemic control, anthropometry, inflammation, and oxidative stress. In within-group comparisons only, cinnamon intake significantly decreased fasting blood sugar (FBS). CONCLUSIONS: The herbal remedies examined had significantly beneficial effects on cholesterol, but not on measures of glycemic control, oxidative stress, and inflammation. Based on the contradictory results reported in the literature, the effects of herbal medicine in diabetic patients should undergo further detailed investigation

چکیده

اهدف: دیابت نوع 2 (T2D) ممکن است توسط استرس اکسیداتیو بالا، التهاب، و قند خون ایجاد شود. فیتوکمیکال ها  در چندین داروی گیاهی گزارش شده که باعث بهبود دیابت و عوارض آن می شوند. هدف از این مطالعه تعیین اثر مکمل دارچین، هل، زعفران، و زنجبیل در بهبود T2D بود. مواد و روشها: در کارآزمایی بالینی 204 نفر بیمار مبتلا به T2D به صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی به چهار گروه مداخله ای دریافت کننده 3 لیوان چای سیاه و 3 گرم هل، یا دارچین یا زنجبیل، یا 1 گرم زعفران و یک گروه کنترل تنها 3 لیوان چای بدون هر گونه داروی گیاهی که به مدت 8 هفته مصرف  کردند. مارکرهای التهاب، استرس اکسیداتیو، قند خون ناشتا، پروفایل چربی، و آنتروپومتریک در قبل از مصرف این داروهای گیاهی و پس از 8 هفته مصرف این داروهای گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: پس از 8 هفته مصرف، دارچین، هل، زنجبیل، و زعفران اثرات قابل توجهی در کلسترول کل، سطوح LDL و HDL  (P<0.05)نسبت به گروه کنترل داشتند. با این حال، محصولات گیاهی اثرات قابل توجهی در اقدامات کنترل قند خون، آنتروپومتری، التهاب و استرس اکسیداتیو نداشتند. در مقایسه در درون گروهی، مصرف دارچین به طور قابل توجهی موجب کاهش قند خون ناشتا (FBS) می شود. نتیجه گیری: این درمان گیاهی، اثرات مفید و قابل توجهی بر کلسترول داشت، اما در مورد اقدامات کنترل قند خون، استرس اکسیداتیو و التهاب تاثیری نداشت. بر اساس نتایج متناقض گزارش شده در مقالات، اثر داروهای گیاهی در بیماران دیابتی باید به طور دقیق تری مورد بررسی قرار گیرند.

1-مقدمه

دیابت نوع 2 (T2D) چهارمین علت مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته [1] بوده و 6 درصد از جمعیت بزرگسال جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است [2]. در بزرگسالان ایران، شیوع این بیماری 11.4 درصد در محدوده سنی سن 25-70 سال است [3]. دیابت با استرس اکسیداتیو و التهاب بالا ممکن است در نهایت منجر به مقاومت به انسولین شود...