The need for viable materials in sustainable infrastructures is driving the creation of multifunctional strain-hardening cementitious composites that combine brittle cementitious matrices with fibers. Unlike conventional concrete, these materials typically show multiple microcracking behavior with strain-hardening response under tensile loading. Even with tight widths, however, crack formation is a critical problem that reduces the mechanical performance of structures and accelerates the ingress of water and aggressive substances. As part of a class of cement-based composites exhibiting strain-hardening response, engineered cementitious composites (ECCs) have a high likelihood of preventing water and harmful chemicals from penetrating by sealing existing cracks and regaining original mechanical and durability properties through self-healing. This promises to contribute to the development of a new generation of highly durable, damage-tolerant structures. ECCs are potentially excellent for intrinsic self-healing due to tight crack widths and high amounts of supplementary cementitious materials in their mixture proportions. This paper details the parameters governing self-healing efficiency and the effect of self-healing on the residual mechanical and transport properties of cementitious composites. Test methods measuring the effect of these parameters on healing efficiency are also described

چکیده

با توجه به لزوم استفاده از مصالح با دوام در زیر ساخت های مهم و دائمی، کامپوزیت های سیمانی با خاصیت سخت شوندگی کرنشی چند منظوره که حاوی مخلوط های سیمانی ترد و الیاف ها می باشند، تولید شده اند. بر خلاف بتن معمولی، این نوع از مصالح رفتار ترک خوردگی مویی چندگانه ای را با پاسخ سخت شوندگی کرنشی تحت بارگذاری کششی ارائه می کنند. با این حال حتی در عرض های کم، تشکیل ترک به عنوان مشکلی بسیار مهم به شمار می آید که موجب کاهش عملکرد مکانیکی سازه ها و تسریع نفوذ آب و مواد خورنده می شود. به عنوان دسته ای از کامپوزیت های سیمانی با پاسخ سخت شوندگی کرنشی، کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده (ECC ها) موجب ممانعت از نفوذ آب و مواد شیمایی مضر از طریق ترمیم ترک های موجود و بازیابی خصوصیات مکانیکی و دوام اصلی ماده به وسیله خود ترمیمی می شوند. این فرآیند موجب تولید نسل جدیدی از سازه های با دوام و مقاوم در برابر خرابی شده است. ECC ها به دلیل عرض ترک نا چیز و مقدار زیاد ترکیبات سیمانی جایگزین در ساختار خود، بسیار مناسب می باشند. این مقاله به بررسی پارامتر های حاکم بر کارایی و راندمان خود ترمیمی و اثر خود ترمیمی بر خصوصیات مکانیکی و انتقالی باقی مانده کامپوزیت های سیمانی می پردازد. همچنین روش های آزمایشی اندازه گیری اثر این پارامتر ها بر کارایی فرآیند خود ترمیمی مورد اشاره قرار خواهند گرفت.

1-مقدمه

بتن  به عنوان محبوب ترین مصالح ساخت و ساز از زمان اولین استفاده در صنعت در اواخر قرن نوزدهم به شمار می آید. تطبیق پذیری همراه با دسترسی گسترده مواد خام این ماده جهت تولید موجب افزایش محبوبیت آن در قرن اخیر شده است. با توجه به صنعتی شدن کشور ها و افزایش روز افزون جمعیت، استقبال روز افزون از بتن و استفاده از آن ادامه خواهد یافت...