Abstract
A movement towards internationally standardized public sector financial reporting started at the end of the 1990s. This standardization process is led by the non- governmental organization the International Federation of Accountants (IFAC). The IFAC has published International Public Sector Accounting Standards (IPSAS standards) for all public sector entities from national central governments to local governments. This article analyses the reasons why a developed country refused to adopt IPSAS standards. The analysis is done in the country context of Finland, where the national government accounting board (FGAB) took a negative stand on IPSAS standards. The method of this article consists of a literature review, interviews, a documentary review and of participatory observation in the FGAB. The article describes the reasons for the FGAB’s decision and presents an interpretation supported by institutional theory. The choice of the FGAB is compared to the situation regarding the IPSAS adoption in European and especially in Nordic countries
چکیده
حرکتی به سوی گزارش دهی مالی بخش عمومی که به صورت بین المللی استاندارد شده است، در پایان دهه‌ی 1990 آغاز شد. این فرآیند استاندارد سازی به واسطه‌ی سازمان غیر دولتی فدراسیون بین المللی حسابداران (IFAC) هدایت می‌گردد. IFAC، استانداردهای حسابداری بخش عمومی بین المللی (یا استانداردهای IPSAS) را برای تمام نهادهای بخش عمومی دولت‌های مرکزی ملی در دولت‌های محلی منتشر کرده است. این مقاله، دلایل این موضوع را بررسی می‌کند که چرا یک کشور توسعه یافته حاضر به پذیرفتن استانداردهای IPSAS نمی‌باشد. تجزیه و تحلیل در بافت کشور فنلاند انجام می‌شود که در آن هیئت حسابداری دولت ملی (FGAB)، یک موضع منفی در استانداردهای IPSAS اتخاذ می‌کند. روش این مقاله شامل بررسی ادبیات تحقیق، مصاحبه‌ها، بررسی مستند و نیز شامل مشاهده‌ی مشارکتی در FGAB می‌باشد. مقاله‌ی پیش رو، دلایلی در مورد تصمیم FGAB را توصیف می‌کند و تفسیری ارائه می‌دهد که به واسطه‌ی نظریه‌ی نهادی مورد حمایت قرار می‌گیرد. انتخاب هیئت حسابداری دولت ملی، با وضعیت مربوط به اتخاذ IPSAS در اروپا و به ویژه در کشورهای شمال اروپا مقایسه می‌شود.
1-مقدمه
یک زمینه‌ی کلیدی در پژوهش حسابداری، همگرایی استانداردهای حسابداری را در سراسر کشور مد نظر قرار می‌دهد (کیمورا و اوگاوا، 2007، 216-217). یک مجموعه‌ی واحد از استانداردهای حسابداری که به صورت جهانی پذیرفته شده است، به بین المللی سازی در حال رشد بازارهای سرمایه و نیازهای اطلاعاتی ارائه دهندگان سرمایه، خدمت می‌رساند (کامفرمن و زف، 2007؛ میکس و سوان، 2009). اگر شرکت‌های فهرست شده، رویدادها و معاملات عینی را به همان روش سازگار توضیح دهند، این کار، صورت‌های مالی را قابل مقایسه‌تر خواهد نمود. این مورد، می‌تواند، هزینه‌های اطلاعاتی را کاهش دهد و به بازارهای مالی بین المللی خدمات ارائه کند (دلانگ و هویسن، 2006، 1013؛، آگوستینو و همکاران، 2011، 437-438). به علاوه، استانداردها نیز برای حسابداری بخش عمومی، حائز اهمیت هستند. کیفیت خوب حسابداری و اطلاعات مالی برای نیازهای تصمیم گیری دولتی و نیز پاسخگویی به رأی دهندگان و مالیات دهندگان، به کار می‌رود...