Abstract
Background: Informal caregivers play an important role in hospital-at-home schemes. However they may increase their burden, especially chronic diseases, like COPD. In the absence of clear differences in effectiveness and cost-effectiveness between hospital-at- home and usual hospital care, informal caregiver preferences play an important role. This study investigated informal caregiver strain, satisfaction and preferences for place of treatment with a community-based hospital-at-homes scheme for COPD exacerbations
Method: The study was part of a larger randomised controlled trial. By randomisation, patients were allocated to usual hospital care or hospital-at-home, which included discharge at day 4 of admission, followed by home treatment with homes visits by community nurses until day 7 of treatment. Patients allocated to usual hospital care received care as usual in the hospital and were discharged at day 7. Patients were asked if they had an informal caregiver and who this was. Patients and their caregivers were followed for 90 days. Informal caregiver strain was assessed with the caregiver strain index. Satisfaction and preference were assessed using questionnaires. All measurements were performed at the end of the 7-day treatment and the end of the 90-days follow-up
Findings: Of the 139 patients, 124 had an informal caregiver, of whom three-quarter was the patients’ spouse. There was no significant difference in caregiver strain between hospital-at-home and usual hospital care at both time points (mean difference at T + 4 days 0.47 95% CI _0.96 to 1.91, p = 0.514; mean difference at T + 90 days 0.36 95% CI _1.85 to 1.35, p = 0.634). At the end of the 7-day treatment, 33% (N = 15) of caregivers of patients allocated to hospital treatment and 71% (N = 37) of caregivers of patients allocated to home treatment preferred home treatment, if they could choose. Caregivers were satisfied with the treatment the patient received within hospital-at-home
Conclusion: There were no differences in caregiver strain between the community-based hospital-at-home scheme and usual hospital care. Most caregivers were satisfied with the treatment. In addition to other outcomes, our results support the wider implementation of hospital-at-home for COPD exacerbations
چکیده
زمینه: مراقبین غیررسمی نقش مهمی را در طرح های بیمارستان-در-خانه ایفا میکنند. با این حال، برخی از بیماری های مزمن مانند COPD ممکن است زحمت این مراقبین را بیشتر کند. از آنجا که تفاوت آشکاری میان تاثیر مراقبت در بیمارستان که هزینه های گزافی درپی دارد و مراقبت در خانه که کم هزینه تر است وجود ندارد، ترجیحات مراقبین غیررسمی نقش اساسی دارد. این پژوهش فشار پرستار غیررسمی، رضایت و ترجیحات در مورد مکان درمان را با یک طرح بیمارستان-در-خانه انجمن محور برای تشدید COPD ارزیابی میکند.
متد:این پژوهش بخشی از یک آزمایش کنترل شده تصادفی بزرگ است. بیمارانی که در این پژوهش شرکت کرده بودند به طور تصادفی در دو گروه مراقبت در بیمارستان، و مراقبت در بیمارستان-در-خانه قرار گرفتند. ازمودنی های گروه دوم، 4 روز از بعد از پذیرش از بیمارستان مرخص شده و در خانه از آنها مراقبت میشد. پرستاران انجمن تا 7 روز، برای مراقبت به خانه این بیماران میرفتند. از بیماران پرسیده میشد که آیا مراقبین غیررسمی دارند و اگر دارند، چه کسی است؟بیماران و مراقبین شان به مدت 90 روز پیگیری شدند. فشار وارد بر مراقبین غیررسمی توسط شاخص فشار مراقبین سنجیده شد. رضایت و ترجیحات این مراقبین نیز با استفاده از پرسشنامه ارزیابی شد. این اندازه گیری ها در انتهای 7 روز مراقبت و نیز در انتهای 90 روز پیگیری اجرا شد.
یافته ها:از 139 بیمار، 124 نفر دارای مراقبین غیررسمی بودند که در 75 درصد از موارد، این مراقبین همسر بیمار بودند. تفاوت معناداری میان فشار وارد بر پرستار در مراقبت بیمارستان-در-خانه و مراقبت در بیمارستان در هر دو زمان مشاهده نشد (تفاوت در میانگینT + 4 days 0.47 95% CI _0.96 to 1.91, p = 0.514، تفاوت در میانگینT + 90 days 0.36 95% CI _1.85 to 1.35, p = 0.634). در انتهای 7 روز درمان، 33% (N = 15) از مراقبین بیمارانی که در بیمارستان به سر میبرند و 71% (N = 37) از بیمارانی که در خانه از آنها مراقبت میشد، گزارش دادند که اگر حق انتخاب داشتند، درمان در خانه را ترجیح میدادند.
نتیجه گیری: تفاوت معناداری میان فشار وارد بر مراقبین در طرح بیمارستان-در-خانه انجمن محور و درمان معمولی در بیمارستان وجود نداشت. اغلب مراقبین از درمان رضایت داشتند. علاوه بر این، یافته های ما از بکارگیری گسترده تر بیمارستان-در-خانه انجمن محور برای بیمارستان مبتلا به COPD حمایت میکند.
1-مقدمه
مراقبین غیررسمی نقش مهمی را در طرح های بیمارستان-در-خانه ایفا میکنند از این رو، این طرح ها از دیدگاه آنها نیز باید ارزیابی شود.
رضایت و فشار مراقبین غیررسمی در طرح های بیمارستان-در-خانه تفاوت معناداری با مراقبینی که در بیمارستان از بیماران مراقبت میکنند ندارد، اما اغلب طرحها بیمارانی با درمان و شرایط مختلف را تایید میکنند.
اثربخشی درمان ها پرهزینه در بیمارستان با اثربخشی درمان های کم هزینه تری که در خانه صورت میگیرند تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند از این رو، انتخاب مکان درمان علاوه بر ترجیح خود بیمار، به ترجیح پرستار او نیز بستگی دارد...