عنوان ترجمه شده مقاله: اثر درمان نقاشی روی پرخاشگری در دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذير

Children with intellectual development disorder require to longer time for data processing. Delayed responses often exposed them to problematic condition like ignoring, stigma and physical or mental punishment. Intellectually disabled (ID) students also are in greater risk of psychological disorders such as anxiety and aggression based on problematic circumstances. This study was an experimental randomized controlled survey for assessment of painting therapy in reducing aggression in ID students. A total number of 20 educable ID children in elementary schools for student with special needs education in Bojnord City of Iran, were selected by using random sampling method in 2012. Participants were matched for age and educational level in intervention and control groups. According to Rotter and Goodenough test, after painting therapy, the mean scores of aggression in intervention group and control group were significantly different. The effect of painting therapy in male and female students was not statistically different. Painting therapy was effective method in reducing aggressive behaviors in ID students, as a complementary treatment in both male and female children. Painting therapy can be an effective method in similar behavioral problems in ID students

چکیده

کودکان مبتلا به اختلال رشد فکری نیاز به زمان طولانی تر برای پردازش داده ها دارند. اغلب تاخیر در پاسخ دادن آنها را در معرض شرایط مشکل ساز مانند نادیده گرفتن، انگ و تنبیه بدنی یا روانی قرار می دهد. دانش آموزان کم توان ذهنی (ID) نیز در معرض خطر بیشتری از اختلالات روانی مانند اضطراب و پرخاشگری بر اساس شرایط مشکل ساز هستند. این مطالعه یک بررسی تجربی تصادفی کنترل شده برای ارزیابی نقاشی درمانی در کاهش پرخاشگری در دانش آموزان ID بود. تعداد 20 کودک ID آموزش پذیر در مدارس ابتدایی برای دانش آموز با نیازهای ویژه آموزش در شهر بجنورد ایران، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در سال 2012 انتخاب شدند. شرکت کنندگان برای سن و سطح تحصیلی در گروه آزمون و شاهد تطبیق یافته بودند. با توجه به آزمون راتر و گودیناف، پس از نقاشی درمانی، میانگین نمرات پرخاشگری در گروه آزمون و گروه کنترل اختلاف معنی داری داشتند. اثر نقاشی درمانی در دانشجویان دختر و پسر از نظر آماری متفاوت نبود. نقاشی درمانی روش موثر در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان ID به عنوان درمان مکمل در کودکان هم پسر و هم دختر بود. نقاشی درمانی می تواند یک روش موثر در مشکلات رفتاری مشابه در دانش آموزان ID باشد.

1-مقدمه

هنر درمانی استفاده از مواد هنری برای توانمندسازی فردی از طریق خود بیانگری، خود شناسایی و تحیل درگیری شخصی در حضور یک هنر درمانگر آموزش دیده است (روبین، 1999 ؛Dalley ، 2008). هنردرمانی شامل طیف گسترده ای از روش ها و برنامه های کاربردی و درمانی می باشد (ویک، 2003). هنر درمانی قابل اجرا در قالب هنرهای تجسمی در روش هایی مانند نقاشی کردن، عکاسی کولاژ و مجسمه سازی و همچنین در رویکرد موسیقی درمانی، سوسیودرام (نقش گزارى اجتماعى)، روایت درمانی و یا با استفاده از ادبیات باشد (Kaldy، 2013؛ پرات، 2004؛ روس و همکاران .، 2008). هنر درمانی برای اولین بار توسط مارگارت Naumburg  به عنوان یک مفهوم روانی معرفی شد. او متوجه شد که آموزش هنر نقاشی به کودکان می تواند همکاری آزادانه و رابطه ی نمادین ناخودآگاه را در هدف و بدون روش سانسور تسهیل کند...