عنوان ترجمه شده مقاله: شبکه های داده نامگذاری شده برای اشیاء

The Internet of Things (IoT) is a vision for interconnecting all of the world's "things" -- from vehicles to diet scales, smart homes and electrical grids -- through a common set of networking technologies. Realizing this vision using a host-to-host communication paradigm, such as that of the Internet Protocol (IP), is challenging in the context of highly heterogeneous, constrained devices that connect intermittently to one or more networks, often using multiple interfaces, communicate within various security regimes, and require both local and global communication capability. Using IP and similar protocols as the narrow waist of interoperability for IoT requires managing data exchange and security in terms that are largely orthogonal to application semantics, while simultaneously needing to minimize resource usage. This paper explores how Named Data Networking (NDN), a proposed future Internet architecture, addresses the root causes of these challenges and can help achieve the IoT vision in a more secure, straightforward, and innovation-friendly manner. NDN's data-centric communication model aligns network and application semantics, enabling developers to work with "things" and their data directly, and for IoT networks to be deployed and configured easily. To substantiate the high-level discussion, we give examples of ongoing design and implementation work in IoT over NDN and compare the architecture to well-known existing protocols and frameworks. Finally, we discuss short-and long-term scenarios for employing NDN to enable the Internet of Things

چکیده

اینترنت اشیاء (IoT) دیدگاهی برای اتصال متقابل بین تمامی اشیای جهان - از وسایل نقلیه گرفته تا میزان برنامه غذایی، خانه های هوشمند و شبکه های الکتریکی - توسط مجموعه ای از فناوری های شبکه می باشد. تحقق این دیدگاه با استفاده از یک الگوی ارتباطیِ هاست - به - هاست، همچون الگوی پروتکل اینترنت (IP)، در محیط متشکل از دستگاه های بسیار ناهمگون و مقید که بطور متناوب به یک یا چند شبکه متصل می شود و در آنها اغلب از چندین واسط استفاده می شود و ارتباط با رویه های امنیتی گوناگونی برقرار می شود و نیز نیازمند قابلیت ارتباط بصورت محلی و جهانی است، امری چالش برانگیز می باشد. استفاده از پروتکل IP و سایر پروتکل های مشابه، به عنوان گلوگاهی (narrow waist) برای توانایی کار همزمان، برای اینترنت اشیا نیازمند مدیریت تبادل داده و امنیت به صورتی است که نسبت به مفاهیم کاربردی بسیار متعامد باشد، ضمن اینکه نیاز به کاهش استفاده از منبع نیز می باشد. این مقاله به این موضوع می پردازد که شبکه داده نامگذاری شده (NDN) - یک معماری پیشنهادی برای اینترنت آینده - چطور دلایل ریشه ایِ این چالش ها را عنوان می کند و چطور می تواند به چشم اندازی امن تر، ساده تر و خلاقانه تر از اینترنت اشیا دست یابد. مدل ارتباطی داده محورِ NDN، شبکه و مفاهیم اپلیکیشن را با هم تطبیق می دهد تا برنامه سازان را قادر سازد تا با “اشیاء” و داده های آنها کار کنند، و شبکه های IoT به سادگی بکارگیری و پیکربندی شوند. جهت مستند ساختن بررسی های پیشرفته مان، مثالی از طراحی مداوم و کارِ پیاده سازی در IoT در شبکه های NDN ارائه می کنیم و این معماری را با پروتکل ها و چهارچوب های معروفِ موجود مقایسه می کنیم. نهایتاً، دربارۀ زمینه های کوتاه مدت و بلند مدت برای بکاریگری NDN جهت تحقق اینترنت اشیاء بحث خواهیم کرد.

1-مقدمه

مفهوم اینترنت اشیا (IoT) درحالت کلی، اتصال بین همه نوع اشیاء را بواسطۀ تکثیر دستگاههای کوچک و قابل خریداری و توکار، جهت پردازش، حسگری، فعالسازی و ارتباط بی سیم مطرح می کند. تحقق کلیِ این مفهوم، از مقیاسِ دستگاه ها و اشیای داده مورد استفاده در اینترنت کنونی ازنظرِ بزرگی، فراتر است. معرفی IoT به بازار مصرف با دو چالش اساسی و اغلب درهم آمیخته روبروست...