چکیده

شبکه های روی تراشه (NoC) به عنوان بسترهایی کارآمد و مقیاس پذیر در معماری های چندهسته ای عمل می‌کنند. امروزه پنهای باند NoCها در کاربرد معمول آنها، بیش از اندازه ارائه می‌شوند. به طور میانگین کمتر از 5% کانال ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از منابع بزرگ پهنای باند، کم نگه داشتن تاخیر در طول بازه هایی است که تقاضای ارتباطی در آنها به حداکثر می‌رسد. افزایش بهره میانگین کانال از طریق کانال های بازیکتر می‌توان کارآیی NoC را از نظر فضا و توان بهبود دهد. با این وجود این امر در معماری های NoC کنونی کارآیی کلی سیستم را کاهش می‌دهد. براساس تحلیل مفصل رفتار پویای بار کاری واقعی، یک معماری NoC جدید طراحی می‌کنیم که با تغییرات تقاضا تطبیق یابد. معماری ما بدون اینکه تاثیری منفی در تاخیر شبکه داشته باشد، از کانال های دانه ریز و دوطرفه مطابق با پهنای باند استفاده می‌کند. با اجرای معیارهای PARSEC در یک شبیه ساز سیستم کامل با چرخه دقیق، نشان می‌دهیم که تطبیق پهنای باند دانه ریز می‌تواد در مقایسه با شبکه مبنا، در حداکثر 75% منابع کانال صرفه جویی کرده و به 92% کارآیی کلی برسد. اگرچه شبکه ما تنها از 50% منابع کانال شبکه مبنا استفاده می‌کند، در طراحی این شبکه، کارآیی به هیچ عنوان کاهش نمی یابد.

1-مقدمه

برای پاسخ به تقاضای ارتباطی برنامه های چندهسته ای آینده، معماری ها از شبکه های روی تراشه استفاده می‌کنند تا بستری مقیاس پذیر با پهنای باند بالا و تاخیر پایین فراهم نماید. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که معماری NoC نیست که در یک اندازه در همه کاربردها عملی باشد [12]. اگرچه بارهای کاری چندپردازنده های تراشه (CMP) ذاتا پویا عمل می‌کنند، تحقیقات کمی انجام شده اند که در طراحی شبکه ای برای تطبیق یا پاسخ به آن تمرکز داشته باشند. برای نمونه اگرچه ممکن است در کل اجرای یک برنامه پهنای باند شبکه تقاضاهای مختلفی داشته باشد، بنیان ارتباطی طراحی ثابت و سختی دارد....

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.