آموزش و پرورش نهادي آرزشي محسوب مي‌شود كه جامعه از آن انتظار دارد شيوه‌هاي ياددهي- يادگيري بهبود يابد و با تأكيد بر نوآوري و شكوفايي مدارس، ارزش‌هاي اسلامي را به كودكان و نوجوانان آموزش دهند و عشق به يادگيري، همكاري در ارتباطات روزانه، مهارت در كسب دانش، بينش و مهارت‌هاي زندگي، تفكر خلاق و فناوري روز را مورد تأكيد قرار دهند. بنابراين لازم است گروههاي آموزشي به عنوان سازماني يادگيرنده و مجمعي علمي و ياري دهنده به معلمان با پيش‌بيني تمهيدات و برنامه‌ريزي دقيق به صورت بسيار تأثير گذار در نيل به اهداف فوق تشكيل گردد.

با توجه به اهداف گروههاي آموزشي معلوم مي‌گردد كه گروههاي آموزشي مي‌توانند در امر آموزش نقش هدايت كننده‌اي داشته باشد و مهارت‌ها و تخصص‌ها را به روز نمايد و همچنين زمينه‌ي جلب مشاركت معلمان را براي تحقق اهداف آموزش و پرورش مهيا كند. لذا بررسي عملكرد گروههاي آموزشي و نقد و بررسي نقاط قوت و ضعف آن و رفع نارسايي‌هايش اهميت دارد. هدف كلي اين پژوهش بررسي عملكرد گروههاي آموزشي مقطع متوسطه‌اي ناحيه يك شهرستان سنندج در سال تحصيلي 88-87 و ارائه راه‌حل‌هاي مناسب براي تقويت گروههاي آموزشي و بهبود وضع موجود مي‌باشد. سؤالات اين پژوهش در پي آن است تا ميزان موفقيت گروههاي آموزشي را ارزيابي كند. از جمله افزايش تبادل تجربيات معلمان، ارزشيابي پيشرفت تحصيلي، افزايش سطح دانش عمومي و تخصصي معلمان و... .

روش تحقيق اين پژوهش از نوع توصيفي و از نظر هدف كاربردي است. جامعه مورد مطالعه تمام دبيران مقطع متوسطه ناحيه يك شهرستان سنندج در سال تحصيلي 88-87 است كه تعدادشان 445 نفر مي‌باشد. روش نمونه‌گيري تصادفي است. براي جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه‌اي با 28 سؤال شامل 24 سؤال بسته با 5 مقياس كليدي و 4 سؤال باز مورد استفاده قرار گرفته است. روش آماري به كار رفته عبارت است از آمار توصيفي شامل جدول‌هاي فراواني، ميانگين و حد واريانس و... .

فهرست مطالب