چکیده
مسأله بهینه سازی تلفات در شبکه های توزیع، به صورت سنتی با استفاده از یک سطح تقاضای قطعی واحد، بررسی شده است. مؤثر بودن این روش ثابت شده است، زیرا بیشتر راهکارها عموما قادر به دستیابی به حداقل تلفات انرژی کل نیز هستند. با این وجود، افزایش نفوذ تولید پراکنده (DG) (ثابت و متغیر)، مسائلی را درباره مزایای واقعی مطالعات حداقل کردن تلفات مطرح می کند که محدود به سناریوی تقاضا/ تولید واحد هستند. در اینجا، یک پخش بار بهینه (OPF) ACچند بازه ای برای تعیین محل بهینه DG (تجدید پذیر) به صورتی که تلفات انرژی سیستم را حداقل کند، به کار رفته است. به علاوه، طرح های کنترلی که انتظار می رود بخشی از شبکه هوشمند آینده باشند، مانند کنترل ولتاژ هماهنگ و ضریب توان DG قابل کنترل، در فرمول بندی OPF گنجانده شده اند تا مزایای کاهش تلفات اضافی که با این فن آوری ها، قابل دستیابی هستند را بررسی کنند. مصالحه بین تلفات انرژی و ظرفیت تولید بیشتر نیز بررسی شده است. این روش به یک شبکه توزیع عمومی انگلستان اعمال شده و نتایج، تأثیر قابل توجهی که در نظر گرفتن مشخصه های متغیر با زمان، بر مسأله حداقل کردن انرژی دارد را نشان داده و بهره هایی را که انعطاف فراهم شده توسط راهبردهای کنترل ابتکاری می تواند بر هر دوی حداقل کردن تلفات و ظرفیت تولید داشته باشد، برجسته می کنند.
-1مقدمه
تلفات انرژی، یکی از معیارهای استفاده شده برای ارزیابی عملکرد شبکه توزیع بوده و باقی خواهد ماند. در بازارهای برق آزاد (مانند انگلستان)، تنظیم کنندگان، مشوق هایی اقتصادی را برای متصدیان شبکه توزیعی (DNO) که اهداف تعیین شده برای یک بازه مشخص (مانند درصدهای تلفات مجاز) را بهتر دنبال می کنند، قرار می دهند. حتی در جاهایی که اهداف، طبق شرایط خاص جغرافیایی یا تاریخی هر DNO تغییر می کنند، متصدیان ناموفق در معرض جریمه های اقتصادی قرار می گیرند. تنظیم مبتنی بر مشوق برای شبکه های با عملکرد بهتر، عامل اصلی حداقل کردن تلفات در سیستم های توزیع است…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.