برآورد ظرفیت محوری شمع های اتکایی کوبیده شده در خاک های ماسه ای شامل عدم اطمینان قابل ملاحظه ای می باشد و از این رو قوانین طراحی با فرآیند های فیزیکی موجود مطابقت ندارند. این مقاله به بررسی دانش موجود در مورد عوامل تعیین کننده ظرفیت محوری شمع های اتکایی کوبیده شده در خاک ماسه ای پرداخته و چارچوب جدیدی را برای طراحی که در برگیرنده فرآیند های طراحی متناسب با پایگاه داده موجود از نتایج آزمایش بار بوده و همچنین نسبت به انجام اصلاحات در پایگاه داده و ارائه یک پایگاه داده جدید منطبق می باشد، ترسیم می کند. این چارچوب در برگیرنده اثرات تنش محبوس بر روی خصوصیات اصطکاکی و تراکم پذیری ماسه و همچنین بر روی ظرفیت باربری می باشد. با توجه به مشاهدات میدانی، می توان فرض کرد که اصطکاک میله موجب کاهش کوبش شمع نسبت به یک موقعیت مشخص نسبت به مقدار حداکثر اولیه مرتبط با ظرفیت باربری نهایی موضعی می شود. روش طراحی نهایی با داده های میدانی مقایسه شده و اثرات عواملی همچون جهت بارگذاری، مورد بحث قرار می گیرند.

1-مقدمه

ظرفیت محوری شمع های اتکایی کوبیده شده در خاک های ماسه ای به عنوان یکی از پر بحث ترین قسمت ها در مورد عدم اطمینان موجود در طراحی شالوده ها به شمار می آید. آیین نامه های طراحی مانند آیین نامه های منتشر شده توسط انجمن نفت آمریکا (API، 1984،1991) به طور کلی با فرآیند های فیزیکی که نشان دهنده ظرفیت واقعی شمع می باشد، مطابقت ندارند. به طور مثال مشاهدات آزمایشگاهی در مورد کاهش تدریجی نرخ افزایش ظرفیت شمع با عمق مدفون امکان اعمال مقادیر حدی ظرفیت باربری انتهایی و اصطکاک شمع فراتر از عمق بحرانی را میسر ساخته است. با این حال، پروفیل های جزئی از اصطکاک میله تمایل به نشان دادن جهت مخالف با مقادیر حداکثر در مجاورت نوک شمع و مقادیر کمتر در نزدیکی سطح زمین را دارند...