چكیده

شناسایی و تمیز راهبردهای انطباقی و غیرانطباقی مدیریت خشم، یكی از مؤلفه­ های مهم در برنامه ­ها و كلاس­ های پیشگیری از خشونت است. بااین­حال، به موضوع بررسی تأثیر این راهبردها در به ­حداقل­ رساندن پرخاشگری فیزیکی، کلامی و پرخاشگری در روابط عاشقانه، به اندازۀ كافی توجه نشده است. این مطالعه ارتباط بین خشم، راهبردهای مدیریت خشم و اشکال مختلف پرخاشگری را بررسی می­كند؛ به­ ویژه بررسی كلی پرخاشگری فیزیکی و کلامی نسبت­ به دیگران و همچنین بررسی پرخاشگری در روابط عاشقانه به­ شكلی جامع­تر. با استفاده ­از خود اظهاری­ های شركت­ كنندگان، (237 نفر كه 39.3% آن­ها مرد بودند) در محدودۀ سنی 19 تا 78 سال (M = 33.74, SD = 12.92)، آن­ها را مورد بررسی قرار دادیم. نتایج به­ دست ­آمده حاكی از آن بود که سطوح بالای خشم، یک عامل خطرآفرین در بروز پرخاشگری فیزیکی، کلامی و رابطه ای (عاشقانه) است، اما راهبردهای مدیریت خشم تنها بر پرخاشگری در روابط عاشقانه اثرگذار بودند و تأثیری در پرخاشگری فیزیکی یا کلامی نداشتند. برنامه ­های پیشگیری و مداخلات ابتدا باید نوع پرخاشگری بروز­داده ­شده را شناسایی کرده و سپس از مداخلات و درمان­­ های مبتنی ­بر راهبردهای مؤثر مدیریت خشم (راهبردهایی مخصوص ­به همان نوع از پرخاشگری بروز داده­ شده) استفاده نمایند. برای پرخاشگری در روابط عاشقانه، باید استراتژی‌های خاص مدیریت خشم (راهبردهای تشدیدكننده و اسناد منفی) مورد بررسی قرار گیرند.

1-مقدمه

باتوجه­ به نظریۀ شناختی­-تداعی­ گرای نوین برکوویتز (برکوویتز، 1990)، شکل ابتدایی خشم به­ طور ناخودآگاه براثر تحریک تركیبی از عوامل تداعی­ گرایانه شامل: احساسات، افکار، خاطرات و مخصوصاً واکنش‌های صریح جسمانی و حركتی ایجاد می‌شود...