Abstract
The sliding clamp protein proliferating cell nuclear antigen (PCNA) is situated at the core of the eukaryotic replisome, where it acts as an interaction scaffold for numerous replication and repair factors and coordinates DNA transactions ranging from Okazaki fragment maturation to chromatin assembly and mismatch repair. PCNA is loaded onto DNA by a dedicated complex, the replication factor C, whose mechanism has been studied in detail. Until recently, however, it was unclear how PCNA is removed from DNA upon completion of DNA synthesis. Two complementary studies now present data strongly implicating the replication factor C-like complex, Elg1/ATAD5-RLC, in the unloading of PCNA during replication in yeast and human cells. They indicate that an appropriate control over PCNA's residence on the chromatin is important for maintaining genome stability. At the same time, they suggest that the interaction of Elg1/ATAD5 with SUMO, which was also reported to contribute to its role in genome maintenance, affects aspects of its function distinct from its unloading activity
چکیده
آنتی ژن هسته سلولی تکثیرشونده ی پروتئینی اسلایدینگ کلامپ (PCNA) در هسته ی یک رپلیزوم یوکاریوت واقع شده است که به عنوان داربست واکنش کننده برای عوامل بازسازی و همانند سازی عمل میکند . و تراکنش های DNA را از بلوغ قسمت های Okazaki تا ساختار کروماتین و ترمیم ناهنجاریها را هماهنگ میکند. PCNA به داخل DNA بوسیله ی کمپلکس های اختصاصی که همان فاکتور C همانندسازی است و مکانیسمش با جزئیات مطالعه میشود، بارگذاری(وارد) میشود. اگرچه تاکنون ، مشخص نشده است که چگونه PCNA بعد از کامل شدن سنتز DNA از آن خارج میشود. در حال حاضر دو مطالعه ی تکمیلی اطلاعاتی را ارائه کرده است که قویاً دلالت بر این دارد که شبه کمپلکس –فاکتور C همانند سازی، یا همان Elg1/ATAD5-RLC ، در خروج PCNA در حین همانند سازی در مخمر و سلول های انسانی نقش دارد.انها نشان میدهند که کنترل مناسب بر روی حضور PCNA بر روی کروماتین به منظور حفظ پایداری ژنوم اهمیت دارد. در همین حین انها پیشنهاد کردند که برهمکنش Elg1/ATAD5 با SUMO که همچنین در نقش ان روی حفظ ژنوم گزارش هایی ارائه شده است، جدای از فعالیت جداکننده گی اش جوانبی از عملکردش را هم تحت تاثیر قرار می دهد.
1-مقدمه
تئوری رپلیکون 50 سال پیش در سمپوزیوم کلد اسپیرینگ هاربر بوسیله ی فرانکویس جاکوب، سیدنی برنر و فرانکوئیس کوزین به منظور تفسیر اینکه چگونه همانند سازی DNA میتواند با چرخه ی سلولی و تقسیم سلولی هماهنگ شود، ارائه شد. حتی امروزه مفهوم موجود در ذات این تئوری به صورت جهانی ثابت شده است که قابل کاربرد است و به دیدگاه ما در مورد اینکه سلول ها چگونه تکثیر موارد ژنتیکی شان را مدیریت میکنند، شکل میدهد. مدل ادعا میکند که همانند سازی یک توالی DNA نیازمند دو شاخصه ی همکاری کننده است اولی یک توالی "همانند ساز" است که امروزه به عنوان منشاء همانند سازی از آن یاد میشود و دومی یک " آغازگر" است یک ژن رمزگذار پروتئین است که قادر به شروع همانند سازی در رپلیکاتور است...