Abstract
University business incubators (UBIs) are organizations designed to accelerate national economic development by assisting start-up firms, particularly new technology-based firms during their growth and development phase. The purposes of this study are to identify the enabling factors influencing the success of UBIs with respect to specific internal resources, and to explore the priority of these factors, using evidence from Thailand, an emerging market country. Two research questions were addressed: (i) whether resource-based enabling factors are applicable to Thai UBIs; and (ii) how varying the relative importance of these factors affects performance. A questionnaire survey and in-depth interviews with key stakeholders were conducted to determine the applicability of these factors. Resource-based view was used to identify enabling factors in four categories: human, technological, financial, and organizational resources. Thereafter, fourteen applicable enabling factors were prioritized using fuzzy analytic hierarchy process. Finally, based on the findings, managerial and policy recommendations were provided to enable more effective strategic decision making for promoting UBIs
چکیده
مراکز رشد کسب و کار دانشگاهی سازمان هایی هستند که برای تسریع توسعه ی اقتصاد ملی از طریق کمک شرکت های نوپا به ویژه شرکت های تکنولوژی محور جدید طی مرحله‌ی رشد و توسعه شان طراحی شده اند. اهداف این مطالعه باید عوامل توانمندسازی موثر در موفقیت مراکز رشد کسب و کار دانشگاهی را با توجه به منابع داخلی ویژه شناسایی کرده و اولویت این عوامل را با استفاده از شواهد به دست آمده از تایلند، کشوری با بازار نوظهور، کشف کنند. دو سؤال تحقیق عنوان شد: (i) آیا عوامل توانمندسازی منبع محور برای مراکز رشد کسب و کار دانشگاهی تایلند قابل اجرا هستند؛ و (ii) چگونه گوناگونیِ اهمیت نسبی این عوامل بر عملکرد تأثیر می گذارد. یک نظرسنجی پرسشنامه ای و مصاحبه های عمقی با سهامداران اصلی برای تعیین کاربردپذیری این عوامل اجرا شدند. دیدگاه منبع محور برای شناسایی عوامل توانمندسازی در چهار گروه استفاده شد: منابع انسانی، تکنولوژیک، مالی و سازمانی. پس از آن، 14 عامل توانمندسازی قابل اجرا با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی اولویت بندی شدند. در نهایت، بر اساس این یافته ها، پیشنهادات مدیریتی و سیاسی برای توانمند ساختن تصمیم گیری استراتژیک مؤثرتر برای اولویت دهی به مراکز رشد کسب و کار دانشگاهی ارائه شدند.
1-مقدمه
شرکت های جدید تکنولوژی محور نقش معناداری در توسعه ی اقتصادی از طریق خلق مشاغل، ایجاد منافع [1-3]، توسعه ی بازارهای جدید، و تسهیل توسعه ی تکنولوژیکی [4] بازی می کنند. با این حال، شرکت های نوپا بوسیله‌ی فقر تازگی و منبع توصیف می شوند [5]. آنها اغلب فاقد توانایی های تکنیکی و بازاریابی هستند، و دسترسی به حمایت های مالی را محدود کرده اند [6]. این موارد می توانند به شکست شرکت های نوپای زیادی منجر شوند [6، 7]. مراکز رشد کسب و کار دانشگاهی سازمان هایی هستند که برای تسریع توسعه ی اقتصاد ملی با یاری شرکت های نوپا به خصوص شرکت های جدید تکنولوژی محور در طی فاز رشد و توسعه ی آنها طراحی شدند [8-10]....