Abstract
Herbaceous temperate plants are capable of developing freezing tolerance when they are exposed to low nonfreezing temperatures. Acquired freezing tolerance involves extensive reprogramming of gene expression and metabolism. Recent full-genome transcript profiling studies, in combination with mutational and transgenic plant analyses, have provided a snapshot of the complex transcriptional network that operates under cold stress. The changes in expression of hundreds of genes in response to cold temperatures are followed by increases in the levels of hundreds of metabolites, some of which are known to have protective effects against the damaging effects of cold stress. Genetic analysis has revealed important roles for cellular metabolic signals, and for RNA splicing, export and secondary structure unwinding, in regulating cold-responsive gene expression and chilling and freezing tolerance. These results along with many of the others summarized here further our understanding of the basic mechanisms that plants have evolved to survive freezing temperatures. In addition, the findings have potential practical applications, as freezing temperatures are a major factor limiting the geographical locations suitable for growing crop and horticultural plants and periodically account for significant losses in plant productivity. Although, great progress has been made in the field but lacunae still remain since it appears that the cold resistance is more complex than perceived and involves more than one pathway
چکیده
گياهان معتدل علفي، هنگامی که در معرض حرارت هاي پايين غير انجمادي قرار مي گيرند،قادر به ايجاد تحمل در مقابل انجماد هستند . تحمل در مقابل انجماد به دست آمده شامل برنامه ريزي مجدد گسترده ي بيان ژن و متابوليسم مي شود. مطالعات پروفايل رو نوشت كامل ژنوم فعلي در تركيب با آناليزهاي گياهان جهش يافته و ترانس ژنيك، تصويري از شبكه رونويسي پيچيده كه تحت استرس سرما عمل مي كند ايجاد مي كند. تغييرات در بيان صد ها ژن در پاسخ به سرما از طريق افزايش در سطوح صدها متابوليت كه برخي از آنها داراي اثرات محافظتي در مقابل اثرات مخرب تنش سرما هستند، درك شده است. آناليز ژنتيكي نقش هاي مهمي براي سيگنال هاي متابوليك سلولي و براي پيرايش RNA ، صادر كردن و باز كردن ساختار دوم، در تنظيم بيان ژن پاسخ دهنده به سرما و تحمل انجماد و سرما، نشان داده است. اين نتايج همراه با بسياري ديگر در اينجا بيشتر از درك ما از مكانيسم هاي پايه اي كه گياهان براي زنده ماندن در دماي انجماد دارند، بيان شده اند. بعلاوه، يافته ها داراي كاربردهاي عملي بالقوه اي هستند وقتي كه دماهاي انجماد، يك فاكتور عمده ي محدود كننده ي مكان هاي جغرافيايي مناسب براي رشد گياهان زراعي و باغي هستند و به طور دوره اي براي زيان(فقدان) هاي قابل توجه در بهره وري گياه محسوب مي شوند. اگرچه پيشرفت زيادي در اين زمينه ايجاد شده اما هنوز خلا وجود دارد از آنجا كه آن به نظر مي رسد كه مقاومت به سرما بسيار پيچيده تر از چيزي است كه درك شده و شامل بيش از يك مسير مي باشد.
1-مقدمه
استرس سرما، يك عامل محيطي عمده اي است كه بهره وري كشاورزي گياهان را محدود مي كند. دماي پايين، تاثير بسيار زيادي روي بقا و توزيع جغرافيايي گياهان دارد. تنش سرما اغلب بر رشد گياهان و بهره وري(حاصلخيزي) محصول تاثير دارد و باعث اتلاف قابل توجهي از محصول مي شود. گياهاناز نظر ميزان تحملشان نسبت به دماهاي سرد (0 تا 154 درجه) و انجماد (كمتر از 0 درجه) متفاوتند. گياهان مناطق معتدل تحمل سرما را دارند، اگرچه بيشتر آنها تحمل انجماد را ندارند اما مي توانند تحمل انجمادشان را از طريق در معرض قرار گرفتن با سرما، نه دماي انجماد، افزايش دهند، اين فرايند، سازگاري نام دارد كه با تغييرات بيوشيميايي و فيزيولوژيك مرتبط شده است. در مقابل، گياهان مناطق گرمسير و نيمه گرمسير كه داراي محصولاتي چون برنج، ذرت و گوجه فرنگي هستند، به سرما حساسند و قادر به سازگاري با سرما نيستند...