Abstract
Growth and development of plants are driven by the continuous production of new cells at the meristems; hence, it is of pivotal importance for plants to precisely regulate the timing and extent of cell proliferation. Although over the past decades the molecular components underlying cell cycle progression have been the subject of intensive research, knowledge remains scarce on how the various elements connect with developmental pathways. Recently, advances have been made that link cell cycle entry with nutrient availability, cell division maintenance with stem cell organization, and cell cycle exit with reactive oxygen species and developmental programs
چکیده
رشد و توسعه‌ی گیاهان حاصل از مستمر سلول های جدید در مریستم‌ها است؛ از این رو، تنظیم زمان بندی و میزان تکثیر سلولی به صورت دقیق برای گیاهان از اهمیت اساسی برخوردار است. اگر چه طی دهه‌های گذشته اجزای ملکولی که زمینه ساز پیشرفت چرخه سلولی هستند، موضوع تحقیقات متمرکز قرار گرفته‌اند، اما اطلاعات در مورد نحوه‌ی ارتباط عناصر مختلف با مسیر رشد سلولی بسیار اندک می‌باشد. به تازگی، پیشرفت‌هایی در زمینه‌ی ارتباط ورود به چرخه‌ی سلولی با در دسترس بودن مواد مغذی، ابقا در تقسیم سلولی با سازمان‌دهی سلول‌های بنیادی، و خروج از چرخه‌ی سلولی با دخالت گونه‌های فعال اکسیژن و برنامه‌های رشد انجام گرفته است.
1-مقدمه
پروتئین‌های کلیدی که باید هدف قرار بگیرند، کینازهای وابسته به سیکلین (CDKs) می‌باشند که انتقال بین مراحل مختلف چرخه سلولی را توسط فسفوریلاسیون مجموعه‌هایی از سوبستراها کنترل می‌نمایند. چرخه‌ی سلولی گیاهی توسط دو CDK عمده کنترل می‌گردد، این پروتئین‌ها CDKهای نوع آ (CDKA) هستند، که برای هر دو نقطه‌ی گذار G1-به-S و G2 به M ضروری می‌باشند، و CDK های نوع( B(CDKB که بیشترین نقش را در کنترل فعالیت کینازی در انتقال G2 به M و طی مرحله‌ی M ایفا می‌نمایند [1]. زمان بندی فعالیت CDK و اختصاصی بودن سوبسترا تا حد زیادی توسط همکاری با شرکای سیکلینی گوناگون تعیین می‌گردد که در این میان سیکلین‌های نوع D (CYCD) عمدتا گذار از G1-به-S را در پاسخ به محرک‌های رشد سلولی تنظیم می‌نمایند، در حالی که سیکلین‌های نوع( A (CYCA و نوع B (CYCB) به ترتیب پیشرفت مرحله‌ی S و انتقال G2 به M را تحت کنترل خود دارند [1]. علاوه بر این، ساز و کارهای گوناگونی فعالیت کینازهای وابسته به سیکلین را در پاسخ به محرک به صورت دقیق به تعادل می‌رسانند. ..