This article is dealing with the question of the relation between poem & music Pre_Islamic Time. No doubt Iran is famous for its poetry in the whole word, and a great number of 2500 poets are already known to have a book. Not withstanding we have not very many written heritage from those glorious period. The main cause of cause is frequent assault by the foreigners since Islamic Era which have normally ended in ruin & disruptions of almost every ancient Remainees. But, despite all sad events, we could find out many eternal Remembrances from Zoroastrian Avesta (mostly its Gatha: Gahan) and flourishing extravagant court of Khosrow Parviz. Right at the end of Sassanid Dynasty

این مقاله در ارتباط با مسئله وابستگی میان شعر و موسیقی در دوره پیش از اسلام است. بدون شک ایران  در زمینه شعر به معنای واقعی کلمه معروف است، و پیش از این تعدادی بیش از  2500 شاعر با کتاب هایشان در این کشور شناخته شده بودند.

با وجوداین تعداد زیادی از میراث نوشته شده از آن دوره با شکوه در اختیار ما نیست. علت اصلی این امر تهاجمات مکرر توسط خارجی­هااز دوره اسلامی است که به طور معمول  با خرابی و ویرانی تقریبی در همه بقایای باستانی به پایان رسید.اما، با وجود تمام این حوادث غم انگیز، ما می توانیم  بسیاری از یادگارهای جاودان و شکوه عجیب دربار خسرو پرویز  را دراوستای زرتشتیان پیدا کنیم (بیش  از همه در گات ها: گاهان). درست در پایان سلسله ساسانی.