The rapid development of new media has been the main force accelerating the trend of globalization in human society in recent decades. New media has brought human interaction and society to a highly interconnected and complex level, but at the same time challenges the very existence of intercultural communication in its traditional sense. It is under this circumstance that we see more and more scholars becoming involved in the investigation of the relationship between new media and intercultural communication. Emerging topical areas in this line of research mainly include three categories: (1) the impact of national/ethnic culture on the development of new media, (2) the impact of new media on cultural/social identity, and (3) the impact of new media (especially social media) on different aspects of intercultural communication (e.g., intercultural relationships, intercultural adaptation, and intercultural conflict). This paper discusses this trend of research on the relationship between new media and intercultural communication

چكيده

رشد سريع رسانه‌هاي جديد، نيروي اصلي تسريع‌كننده روند جهاني‌شدن در جامعه انساني، در سال‌هاي اخيري بوده است. رسانه‌هاي جديد باعث شده تا تعامل انسان و جامعه به سطح پيچيده و خيلي بهم‌وابسته‌اي، برسد، اما در عين حال موجوديت بسياري از ارتباطات ميان‌فرهنگي را به مفهوم كلاسيك آن، به چالش مي‌كشد. بر اساس اين شرايط ما به دنبال محققان بيشتر و بيشتري هستيم كه به تحقيق و بررسي رابطه مابين رسانه‌هاي جديد و ارتباطات بين‌فرهنگي بپردازند. حوزه‌هاي نوعاً درحال ظهور در اين سير تحقيقاتي عمدتاً شامل سه دسته هستند: (1) تأثير فرهنگ ملي/ قومي بر توسعه رسانه‌هاي جديد، (2) تأثير رسانه‌هاي جديد بر هويت اجتماعي/ فرهنگي، و (3) تأثير رسانه‌هاي جديد (بويژه رسانه‌هاي اجتماعي) بر جنبه‌هاي مختلف تعامل بين‌فرهنگي (مثلاً، روابط بين‌فرهنگي، سازگاري بين‌فرهنگي، تعارض بين‌فرهنگي). اين مقاله روند تحقيقات در خصوص رابطه مابين رسانه‌هاي جديد و تعامل بين‌فرهنگي را مورد بحث قرار مي‌دهد.

1-مقدمه

تاريخ ارتباطات انساني با سنت (شيوه) شفاهي يا گفتاري آغاز مي‌شود. از آغاز اين دوره تاريخي، انتشار پيام‌ها از طريق شفاهي، تا دست‌نوشته، چاپي، الكترونيكي سيمي، الكترونيكي بي‌سيم و نهايتاً ارتباطات ديجتتالي، پيش‌رفته است. بزرگترين تغيير در انتشار پيام در عصر معاصر با معرفي كامپيوتر‌ها و اينترنت در اوايل دهه 1990 رخ داد. از آن پس، اين تغيير مؤثر در رسانه ارتباطاتي به طور معني‌داري بر درك انسان از رسانه، استفاده از زمان و مكان، و دسترس‌پذيري و كنترل رسانه، تأثير گذاشت...