چکیده
کالاهای نساجی متالیزه شده موجود در بازار به دلیل ناهمواری لایه فلزی همراه با عیوب در سطح لیف که منجر به کاهش چسبندگی و ایجاد گسستگی در لایه فلزی، زیان رساندن به پروسه های بعدی و کارایی منسوج فلزی میشود، برای کاربردهای مختلف مناسب نیستند. علاوه بر این، متالیزه کردن منسوج با روش شیمیایی تر تا به حال تنها به استفاده از چند پلیمر (پلی آمید) محدود شده است. در چهارچوب این کار، مبنای علمی برای عاملدار کردن الکتریکی و ضد میکروبی و همچنین اصلاح کالای تهیه شده از پلیاتیلن ترفتالات حاصل شد. از آنجا که منسوجات تهیه شده از پلی استر سطحی خنثی و آبگریز دارند که به معنی نداشتن گروه های عاملی است، یک روش شیمیایی تر یک حمامه و دو حمامه برای متالیزه کردن و اتصال نقره و ترکیبات نقرهای به سطح لیف استفاده شد.
1- مقدمه
روشهای مختلفی برای اتصال نقره به کالای نساجی مانند روش شیمیایی تر، رسوب دهی فیزیکی بخار (PVD)، رسوبدهی شیمیایی بخار (CVD) یا رسوبدهی الکترولیتی پوشش های غیر آلی (galvanic ED)، رسوبدهی شیمیایی پوشش های غیر آلی و فناوری پلاسما استفاده شده است. مشکل اصلی برای بکارگیری لایه های انعطاف پذیر نازک روی منسوجات به وجود آوردن نیروی چسبندگی کافی است، به خصوص محل عبور نخها از روی یکدیگر که نقاط ضعف منسوجات برای رسوبدهی یک لایه فلزی بسته هستند. از یک طرف، یک منطقه سایه از طریق سطح موجدار لیف در قسمت پایین هر لیف ایجاد میشود که تنها مقدار کمی از ذرات فلز روی آن رسوب میکند و یا اصلاً رسوب نمیکند. از طرف دیگر، شکافهای هوایی بزرگی بین نخ های به هم پیوسته وجود دارد که به تعداد و نوع نخها بستگی دارد…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.