توضیح: این فایل حاوی متن انگلیسی به همراه ترجمه فارسی مربوط به رشته علوم سیاسی و در زمینه روابط فلسطین و اسرائیل می باشد. در ادامه ترجمه بخشی از این متن را ملاحظه می نمایید.

هم مقامات اسرائیل و هم مقامات فلسطین سیاست هایی را اتخاذ نموده اند که گفتگوهای مستقیم سیاسی را با مشکل مواجه می سازند. با اتخاذ سیاست گازانبری که اسرائیل را در بر می گیرد، فلسطینی ها تمام هم و غم خود را بر ساخت نهادها و زیر ساخت های اقتصادی و جذب کمک ها و حمایت های بین المللی برای کشور در حال ظهور خود، صرف می نمایند. افزایش حمایت ها از استقلال فلسطینی ها ، مقامات این کشور را از قید نیاز انی به آرامسازی شرایط برای انجام مذاکرات و یا توافق بر سر شرایط توافق نامه، رهانیده است. علاوه بر این، بن بست سیاسی طولانی مدت این امکان را فراهم نموده که این نهاد در پی عادی نمودن شرایط خود با هماس بر آید بدون اینکه نگرانی خاصی از بابت آسیب رسیدن به وجهه خود، داشته باشد. مقامات اسراییلی نیز به نوبه خود تلاش می کنند تا جنبش دیپلماتیک مقامات فلسطینی PA را کاهش داده  و در عین حال، با احتیاط همکاری امنیتی خود را با PA ادامه داده و نیز به حمایت خویش ازتوسعه اقتصادی  کرانه باختری ادامه دهد. با اینحال این سیاست باعث کاهش یافتن سطح انتقادات از دولت اسراییل بخاطر ایجاد موانعی در از سر گیری مذاکرات، نشده است. به واقع، به عنوان بخشی از تلاش های شدید بین المللی برای مهار بی ثباتی در خاور میانه، فشارها تنها بر اسراییل افزایش یافت. در نتیجه، خطر انزوای بین المللی چنان ملموس گردید که بعید است اسراییل بتوان از اقداماتی جهت تغییر بنیادین واقعیت های سیاسی و منطقه ای در حوزه کشمکش، اجتناب نماید.

تلاش دیگر برای احیای روند سیاسی توسط مقامات امریکایی در سپتامبر سال 2010 کلید خورد لیکن مذاکرات بین سران اسراییلی و فلسطینی از همان ابتدا با مشکل روبرو شد. نخست وزیر اسراییل بنیامین ناتانیاهو و رییس جمهور فلسطین محمود عباس با هدفی مشترک پای میز مذاکره حاضر شدند: به مقامات آمریکایی و سایر احزاب بین المللی فعال دراین عرصه نشان دهند که طرف مقابل مسئول بن بست فعلی می باشد. و در حقیقت نشست های اندکی که بین 2 طرف و تحت فشار شرایط برگزار شد، نشان از عدم توافق در خصوص هدف و دستور این مذاکرات داشت. PA که تحت حمایت مقامات جهانی قرار داشت، اصرار داشت که مذاکرات باید در خصوص سرحدات باشد...