Studies with cultivation of Dactylis glomerata (cultivar Borna), Festuca pratensis (cultivar Ureus) and Lolium perenne (cultivar Inka), were carried out in the polyurethane pots, in 4 replications, on the experimental area of Department of Grassland and Green Area Creation. Eight seeds of one of the tested species were sown into each of the pots. After germination of grains, when the seedlings reached the 2-3 leaf stage, negative selection was carried out by removing 4 weakest plants. Then, four experimental factors in the form of the following fertilizer combinations were introduced: control – without fertilization, NPK – mineral fertilization, UG – microbiological fertilizer, UG + NPK – combined rates as for combinations NPK and UG. The experiment was carried out in 2008-2010. Detailed study included the following characteristics: aboveground biomass yield (g DM•pot-1) and leaf greenness index (SPAD). All tested grass species reacted to fertilization applied in the experiment. However, significantly highest yield occurred on the objects with mineral fertilization combined with a microbiological fertilizer (on average 96.97 g DM•pot-1). The largest amount of chlorophyll pigment occurred in plants cultivated on soil with a microbiological fertilizer and with a microbiological fertilizer together with mineral fertilization. The study showed usefulness of a microbiological fertilizer in the cultivation of Dactylis glomerata, Festuca pratensis and Lolium perenne. However, its highest effectiveness was observed in combination with mineral fertilization

مطالعات انجام شده با کشت Dactylis glomerata (رقم Borna)، Festuca pratensis (رقم Ureus) و Lolium perenne (رقم Inka) در گلدان های پلی اورتان، در 4 تکرار، و در منطقه آزمایشگاهی بخش Grassland و Green Area Creation صورت گرفت. هشت دانه(بذر) از یک گونه ی مورد آزمایش در هر گلدان کاشته شدند. پس از جوانه زنی دانه ها، هنگامیکه جوانه ها به مرحله 3-2 برگی رسیدند، انتخاب منفی از طریق حذف 4 مورد از ضعیف ترین گیاهان صورت گرفت. سپس، چهار فاکتور آزمایشگاهی به صورت ترکیبات کودهای شیمیایی زیر وارد شدند: کنترل – بدون کود دهی، NPK – کود دهی معدنی، UG – کود میکروبیولوژیکی، UG + NPK – مقادیر ترکیبی با توجه به ترکیبات NPK و UG. این آزمایش در سال های  2010- 2008  انجام شد. جزئیات مطالعات شامل مشخصات زیر بود: عملکرد زیست توده (بیوماس) در بالای سطح زمین (g DM pot^-1) و شاخص سبزی برگ (SPAD). تمامی گونه های علف چمنی مورد آزمایش، به کودهای بکار رفته در این آزمایش واکنش نشان دادند. هر چند که بالاترین میزان محصول در مواردی بود که کوددهی معدنی با یک کود میکروبیولوژیکی ترکیب شده بود (به طور متوسط 96.97 g DM pot^-1). بیشترین مقدار پیگمنت (رنگدانه) کلروفیل در گیاهان کشت شده در خاکهایی با یک کود میکروبیولوژیکی و با یک کود میکروبیولوژیکی به همراه کوددهی معدنی بود. این مطالعه کارایی کود میکروبیولوژیکی در کشت Dactylis glomerata, Festuca pratensis, Lolium perenne نشان داد. هر چند که بیشترین کارایی در ترکیب با کوددهی معدنی مشاهده گردید.

در منابع موجود، بر نقش میکرو ارگانیسم ها در افزایش باروری و حاصلخیزی زمین های کشاورزی و عملکرد گیاهان زراعی تاکید شده است. این ارگانیسم ها نه تنها در تجزیه مواد آلی، در آزاد سازی اجزای بیوژن مورد نیاز گیاهان برای رشد و توسعه طبیعی آنها سهیم هستند، بلکه مسئول برقراری سیستم های ارتباطی بین بخش غیر زنده خاک و ارگانیسم های عالی تر هستند...