Drawing on social identity theory, this study provides a model explaining the underlying process through which transformational leadership influences creative behavior and organizational citizenship behaviors. Individual differentiation and group identification are proposed as social identity mechanisms reflecting the characteristics of personal and collective identity orientations that underpin the differential effects of transformational leadership behaviors on performance outcomes. The model is tested with data from a sample of 250 front-line employees and their immediate managers working in five banks in the People's Republic of China. Results of hierarchical linear modeling provide support for the model whereby group-focused and individual-focused transformational leadership behaviors exert differential impacts on individual differentiation and group identification. Furthermore, individual differentiation mediates the relationship between individual-focused transformational leadership and creative behavior, whereas group identification mediates the relationships between group-focused transformational leadership and OCBs toward individuals and groups. Implications for theory and practice are discussed and future research directions are outlined

چکیده

براساس تئوری هویت اجتماعی، این تحقیق مدل توصیف کننده فرایند اصلی ارائه می دهد که بواسطه آن رهبری  تحول آفرین بر رفتار خلاقانه و رفتارهای شهروندی سازمانی اثر می گذارد. تفاوت های فردی و تعیین هویت گروهی به عنوان مکانیسم های هویت اجتماعی منعکس کننده ویژگی های  گرایش های هویت شخصی و جمعی مطرح شده اند که اثرات متمایز رفتارهای رهبری تحول آفرین بر خروجی های عملکرد را تأیید می کنند. این مدل با داده های حاصل از نمونه ای از بین افراد جامعه جمهوری خلق چین مشتمل بر250کارمند خط اول و مدیران بلافصلشان که در 5 بانک مشغول به کار بودند مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج مدلسازی خطی سلسله مراتبی از این مدل پشتیبانی می کند که به موجب آن رفتارهای رهبری تحول آفرین گروه محور و فرد محور اثرات متمایزی بر تفاوت های فردی و تعیین هویت گروهی نشان می دهد. علاوه براین، تفاوت های فردی واسطه رابطه بین رهبری تحول آفرین فرد محور و رفتار خلاقانه است، در حالیکه تعیین هویت واسطه رابطه بین رهبری تحول آفرین گروه محور و رفتار شهروندی سازمانی به سوی افراد و گروه ها است. مفاهیم ضمنی برای تئوری و اجرا مورد بحث قرار گرفته و سمت و سوی تحقیقات بعدی بصورت کلی مطرح شده است.

مقدمه

رهبری تحول آفرین یکی از متداولترین شیوه ها در درک کارایی فردی، گروهی و سازمانی است (باس،1985). رهبران تحول آفرین رفتارهای خاصی را نشان می دهند که شامل ارتقای پیروان به سطح بالاتری از موفقیت، توانمندسازی ایشان به  بهبود علایق شخصی شان در جهت رفاه جمعی، تمرکز بر توانایی های ایشان جهت تسهیل رشد فردی، و پیشرفت توانایی ذهنی ایشان جهت حل مشکلات به شیوه های جدید می باشد (باس،1985). این رفتارها نشان می دهد که مبنای انگیزشی رهبری تحول آفرین، فرایند تغییر روش خیالبافی پیروان در مورد خودشان می باشد ( براون،2004؛ شمیر، هاوس و آرتور،1993)…