The ability of six protease-producing Bacillus species (Bacillus pumilus A1, Bacillus mojavencis A21, Bacillus licheniformis RP1, Bacillus cereus SV1, Bacillus amyloliquefaciens An6 and Bacillus subtilis A26) to ferment media containing only shrimp shell waste, for chitin extraction, was investigated. More than 80% deproteinization was attained by all the strains tested. However, demineralization rates not exceeding 67% were registered. Cultures conducted in media containing shrimp shell waste supplemented with 5% (w/v) glucose were found to remarkably promote demineralization efficiency, without affecting deproteinization rates. The antioxidant activities of hydrolysates, at different concentrations, produced during fermentation in medium supplemented with glucose, were determined using different tests: 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl (DPPH) radical-scavenging method, reducing power assay and chelating activity. All hydrolysates showed varying degrees of antioxidant activity. Hydrolysate produced by B. pumilus A1 exhibited the highest DPPH radical scavenging activity, with an IC50 value of 0.3 mg/ml. Highest reducing power (DO 700 nm = 1.55 at 1.5 mg/ml) and metal chelating activity (98% at 5 mg/ml) were obtained with B. pumilus A1 and B. licheniformis RP1 hydrolysates, respectively

چکیده

توانایی شش گونه باسیل تولیدکننده پروتئاز (باسیل پامیل A1 ، باسیل مجاونسیز A21، باسیل لیچنیفرمیزRP1، باسیل کریوس SV1، باسیل آمیلولیکوفاسینس An6 و باسیل سابتیلیس A26) به بستر تخمیر شامل فقط پس ماند پوسته میگو برای استخراج کیتن بررسی شد. بیش از 80% پروتئین زدایی توسط کرنش های آزمایش شده حاصل شد. اگرچه، نرخ های یون زدایی به بیش از 67% ثبت نشدند. کشت های هدایت شده در بستر شامل پس ماند پوسته میگو با 5% گلوکز اضافه شده به پیشرفت چشمگیر راندمان بدون یون سازی بدون تاثیر بر نرخ های پروتئین زدایی انجام پذیرفت. فعالیت های آنتی اکسیدانت هیدرولیز شده، در غلظت های متفاوت، تولید شده در طی تخمیر در بستر اضافه شده با گلوکز با استفاده از آزمایشات مختلف اندازه گیری شدند. روش گاز روبی رادیکالی 1و1- دی فنیل-2- پیکریل هیدرازیل (DPPH) کاهش دهنده آزمایش قدرت و فعالیت چسبیدن یونها به یون های فلزی است. همه هیدرولیزات ها درجات مختلفی از فعالیت آنتی اکسیدانتی را نشان دادند. هیدرولیزات تولید شده توسط باسیل پامیل A1 بالاترین فعالیت گاززدایی رادیکالی را با یک مقدار 0.3 میلی گرم بر میلی لیتر IC50 را نشان می دهد. بالاترین قدرت کاهش یافته (DO 700 nm = 1.55 at 1.5 mg/ml) و فعالیت فعالیت چسبیدن یونها به یون های فلزی(98% at 5 mg/ml) با هیدرولیزات های باسیل پامیل A1 و باسیل لیچنیفرمیس RP1 به ترتیب حاصل شدند.

مقدمه

پس ماند تولید شده در طی فرآیند پذیری صنعتی میگو در حدود 50-40% وزن کلی آن وابسته به گونه ها و شامل سرها، پوسته ها و دم هاست. به دلیل تولید و مصرف افزایش یافته میگوی جهان، صنعت غذای دریایی بر روی مقصدی مناسب و یا استفاده مجدد از این پس ماند تمرکز کرده است، به دلیل آنکه پس ماند نامناسب آن باعث مشکلات زیست محیطی جدی می گردد؛ در حقیقت این پس ماند به میزان زیادی فاسدشدنی است و به طور عمده متعلق به عمل میکروارگانیسم هایی است که بستر رشد عالی پیدا کرده اند...