The regulation of mRNA translation is a major checkpoint in the flux of information from the transcriptome to the proteome. Critical for translational control are the trans-acting factors, RNA-binding proteins (RBPs) and small RNAs that bind to the mRNA and modify its translatability. This review summarizes the mechanisms by which RBPs regulate mRNA translation, with special focus on those binding to the 30 -untranslated region. It also discusses how recent high-throughput technologies are revealing exquisite layers of complexity and are helping to untangle translational regulation at a genome-wide scale

چکیده

تنظیم ترجمه mRNA ایستگاه بازرسی اصلی در شار اطلاعات از ترانسکریپتوم به پروتئوم است. آنچه در کنترل ترجمه ضروری به نظر می‌رسد، به عوامل با عمل هم عرض، پروتئین‌های متصل شونده به BPRs) RNA ) و RNA های کوچک است که به mRNA متصل شده و قابلیت ترجمه شدن آن را دگرگون می‌سازند. این مقاله به صورت خلاصه سازوکارهایی را که توسط RBPs ترجمه mRNA را تنظیم  می‌نمایند، با تمرکز ویژه بر روی اتصال آنها به منطقه ترجمه نشده 3́ بررسی می‌نماید. همچنین این مقاله در مورد اینکه فن آوری های با بازده بالا چگونه لایه های حساسی از پیچیدگی را آشکار می‌نمایند و به حل مسئله‌ی تنظیم ترجمه در مقیاس گسترده ژنومی کمک می‌نماید.

1-مقدمه

کنترل ترجمه حالتی شایع در تنظیم بیان ژن است که عمدتا به همبستگی ضعیف مشاهده شده بین ترانسکریپتوم و پروتئوم ([1، 2] و منابع در این مورد) بستگی دارد. این حالت از کنترل اجازه می دهد تا تغییرات سریع در بیان ژن رخ دهد و برای انواع مختلفی از شرایط ریستی استفاده شود و بدینوسیله روابط ویژه‌ای را در مواردی به دست آورد که در آن نسخه برداری از هسته، کاهش یافته و یا متوقف می‌شود، از جمله استرس سلولی یا نمو اولیه [3، 4]. سوبسترای کنترل ترجمه فقط RNA پیک (mRNA) برهنه نیست، بلکه mRNA پوشیده شده با پروتئین‌های متصل شونده به RNA (RBPs) که تشکیل دهنده‌ی ذرات ribonucleoprotein RNA یا RNPs نیز مقصد این کنترل می‌باشد...