Abstract
Objective
To assess the nutritional values and antioxidant analysis of 22 varieties of date palm (Phoenix dactylifera) fruit collected from various regions of the Sultanate of Oman
Methods
Nutritional parameters including moisture, fats, fiber, proteins, carbohydrates, and energy value were determined using standard methods of Association of Official Analytical Chemists. The antioxidant activity was screened for their free radical scavenging properties using ascorbic acid as a standard antioxidant. Free radical scavenging activity was evaluated using 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl free radical
Results
The results of the date fruits (dried/tamar stage) revealed significantly higher moisture (15%-21%), dry matter (78%-86%), ash content (1.0%-2.0%), fiber (1.0%-2.5%), fat (0.1%-0.7%), protein (1.8%-3.8%), nitrogen (0.25%-0.55%), carbohydrates (74.5%-82.4%), and energy values (307-345.5 kcal/100 g). The antioxidant activity ranged between 40% and 86% depending upon the type of date and location. Overall, Khalas, Fardh and Khasab have significantly higher nutritional attributes; however, other varieties such as Barshi, Qush LuLu, Handal, and Khunaizi also have comparable nutritional values. The cluster analysis further evidenced the correlation of proximate parameters in different locations. Moreover, the nutritional and antioxidant attributes of similar date varieties collected from different locations were slightly varied
Conclusions
The present finding helps in understanding the nutritional significance of different date varieties in Oman while the lesser known varieties can be improved through sustainable horticultural practices as a valuable product. The study further reveals that the consumption of these dates' fruits would exert several beneficial effects by virtue of their antioxidant activity
چکیده
هدف: ارزیابی ارزش های غذایی و آنالیز آنتی اکسیدانی 22 نوع میوه خرما (Phoenix dactylifera) جمع آوری شده از مناطق مختلف عمان.
روش ها: پارامترهای تغذیه ای شامل رطوبت، چربی، فیبر، پروتئین ها، کربوهیدرات ها، و مقدار انرژی با استفاده از روش استاندارد انجمن رسمی تحلیلی شیمیدانها مشخص شد. فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از اسید اسکوربیک به عنوان یک آنتی اکسیدان استاندارد، برای خواص به دام انداختن رادیکال آزاد آنها بررسی شد. فعالیت بدام انداختن رادیکال آزاد با استفاده از رادیکال آزاد 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج میوه های خرما (مرحله خشک/ تامار) رطوبت بالاتر (15٪ -21٪)، ماده خشک (78٪ -86٪)، محتوای اهر (ون) (1.0٪ -2.0٪)، فیبر (1.0٪ -2.5٪)، چربی (0.1٪ -0.7٪)، پروتئين (1.8٪ -3.8٪)، نیتروژن (0.25٪ -0.55٪)، کربوهیدرات (74.5٪ -82.4٪)، و مقادیر انرژی (307- 345.5 کیلوکالری / 100 گرم) را به طور بطور قابل توجهی نشان دادند. فعالیت آنتی اکسیدانی بسته به نوع خرما و محل، در محدوده بین 40٪ و 86٪ است. به طور کلی، خلاس (Khalas)، فارد (Fardh) و خصب (Khasab) ویژگی های تغذیه ای خیلی بالاتر دارند. با این حال، انواع دیگر از قبیل برشی (Barshi)، قوش لولو (Qush LuLu)، هندال (Handal)، و خانایزی (Khunaizi) نیز ارزش های تغذیه ای قابل مقایسه دارند. آنالیز خوشه ای ارتباط پارامترهای نزدیک در مکان های مختلف را نیز اثبات نموده است. علاوه بر این، ویژگی های تغذیه ای و آنتی اکسیدانی ارقام خرمای مشابه جمع آوری شده از نقاط مختلف، کمی متفاوت بودند.
نتیجه گیری: یافته حاضر به در درک اهمیت تغذیه انواع خرمای مختلف در عمان کمک می کند در حالی که انواع کمتر شناخته شده می توانند از طریق شیوه های باغبانی پایدار به عنوان یک محصول با ارزش بهبود یابند. مطالعه همچنین نشان می دهد که مصرف این میوه های خرما چندین اثر مفید را به موجب فعالیت آنتی اکسیدانی آنها ایجاد می کنند.:
1- مقدمه
درخت خرما (Phoenix dactylifera L.، خانواده افراییان/ Arecaceae) به خاطر میوه های خوشمزه اش معروف است. بسبب خواص تغذیه ای، اقتصادی و دارویی متمایز میوه های خرما، آن یک منبع غذایی مشترک برای میلیون ها نفر از مردم در خاور میانه و در سراسر جهان است [1-3]. سه شکل مختلف از خرما یعنی. (1) خلال (Khalal) (تازه، رسیده سفت، مرحله رنگ آمیزی)، (2) رطب (ترد تا آبدار و یا رسیده)، و (3) تامری (tamri) (ترد قابل انعطاف، مرحله کامل رسیده) مورد استفاده قرار گرفت [3]. میوه های کاملا رسیده در سطح جهان استفاده می شود و نیاز به حداقل پردازش برای حفظ دارند[4]. آنها عمدتا به صورت تازه (30٪ - 40٪) و یا به صورت خشک شده (60٪ -70٪) در مراحل رطب (نیمه رسیده) و تامر (کاملا رسیده) با فراوری کم و یا بدون فراوری مصرف شده اند [5،6]..