Using data on a large number of Japanese firms, this paper empirically analyzes the relationship between family ownership of firms and productivity growth and survival. The results show that the annual productivity growth rate of family firms is approximately 2% slower than that of non-family firms. Because family firms attach importance to firm survival as a managerial objective, their probability of survival over a six-year period is 5–10% higher than that of non-family firms. The difference in performance between family and non-family firms is found to be limited to unlisted firms

چکیده

این مقاله با استفاده از داده های مربوط به تعداد بسیار زیادی از شرکت های ژاپنی، به تحلیل تجربی رابطه بین مالکیت خانوادگی شرکت ها و رشد کارایی و بقای آنها می پردازد. نتایج نشان می دهد که نرخ رشد سالیانه کارایی شرکت های خانوادگی تقریبا 2 درصد آهسته تر از شرکت هایی است که مالکیت آنها خانوادگی نیست. ازآنجا که شرکت های خانوادگی برای بقای شرکت اهمیت قائل هستند و آن را به عنوان هدف مدیریتی خود در نظر می گیرند احتمال بقای آنها 5 الی 10 درصد بیشتر از شرکت های غیر خانوادگی است. تفاوت در عملکرد بین شرکت های خانوادگی و شرکت های غیر خانوادگی به شرکت های بورسی محدود است.

1-مقدمه

افزایش کارایی، سیاست مهمی در کشور های توسعه یافته است. تشخیص انواع سازمان ها و مدیریت های دارای کارایی بالا، برای درک کامل تفاوت در کارایی سطح شرکتی و  مفاهیم سیاستگذاری، امری ضروری است. این ضرورت به این دلیل است که کارایی در میان شرکت ها؛ از جمله در بین صنایع با تعاریف محدود، بسیار متفاوت است (برای مثال سیورسون 2011 را ببینید). این مقاله با استفاده از اطلاعات تعداد زیادی از شرکت های بورسی (سهامی عام) و شرکت های غیر بورسی (خصوصی) ژاپنی، به بررسی تجربی اثرات ساختار مالکیت بر روی رشد کارایی و بقا، می پردازد. ما توجه ویژه خود را به تفاوت های بین شرکت های خانوادگی و سایر شرکت ها (غیر خانوادگی) معطوف کردیم...