Abstract
Oil companies usually hire a number of offshore supply vessels (OSVs) under long-term contracts for offshore supply logistics. If the number of long-term chartered vessels is not sufficient to satisfy platform demands, one or more OSVs would be required under short-term contracts. In this article two policies for OSV routing to installations are compared: routing based on a fixed schedule, currently used in Iranian offshore oil company and routing based on platform demands. A discrete-event simulation model is developed and simulation-based optimization is used to find near-optimal fleet size and composition that minimize expected total cost subject to a minimum desired expected platform service level. Changing the platform service level constraint allows results to be obtained for multiple best compromise solutions along a performance trade-off curve. For each routing policy, an optimal trade-off curve is obtained using simulation-based optimization. Performance evaluation of routing policies is compared at different service levels. Experimental results indicate that the routing based on platform demands dominates the routing based on a fixed schedule under near-optimal decision variable settings
چکیده
معمولاً شرکت‌های نفتی برای تأمین نیازهای فراساحلی خود، تعدادی کشتی تأمینی فراساحلی (OSV) را طی قراردادهایی دراز مدت، اجاره می‌کنند. چنانچه تعداد کشتی‌هایی که به شکل دراز مدت اجاره شده‌اند، برای تأمین نیازهای سکو کفایت نکند، اجاره یک یا بیش از یک OSV اضافی به شکل کوتاه مدت لازم خواهد بود. در این مقاله، دو رویه برای مسیریابی OSV به تأسیسات، با هم مقایسه شده‌اند. این دو رویه عبارتند از: مسیریابی بر اساس زمان‌بندی ثابت که در حال حاضر در شرکت ملی نفت فلات قاره ایران مورد استفاده است، و مسیریابی بر اساس تقاضای سکو. در همین راستا، یک مدل شبیه‌سازی رخداد گسسته، توسعه داده شده و از بهینه سازی مبتنی بر شبیه‌سازی برای یافتن اندازه و ترکیب نزدیک به بهینه ناوگان که با در نظر گرفتن سطح حداقلی از خدمات مورد انتظار سکو، هزینه کل را به کمترین حد برساند، استفاده شده است. تغییر شرط سطح خدمات، امکان به دست آوردن نتایج برای چندین بهترین راه حل توافقی در راستای یک منحنی توازن عملکرد را فراهم می‌کند. با استفاده از بهینه سازی مبتنی بر شبیه‌سازی، برای هر رویه مسیریابی یک منحنی توازن بهینه بدست آمده است. ارزیابی عملکرد رویه‌های مسیریابی در سطوح مختلف خدماتی با هم مقایسه شده‌اند. نتایج آزمایشی حاکی از آنند که با تنظیم متغیرهای تصمیم گیری نزدیک به بهینه، مسیریابی مبتنی بر تقاضای سکو، نسبت به مسیریابی مبتنی بر زمان‌بندی ثابت برتری دارد.
1-مقدمه
تولید نفت و گاز از میادین نفتی واقع در دریا، تحت عنوان صنایع نفتی فراساحلی شناخته می‌شود. حدود 35 درصد از تولید نفت دنیا از منابع فراساحلی حاصل می‌شود (دورنمای فراساحلی، 2012). فعالیتهای فراساحلی، گسترده بوده و رفته رفته پیچیده‌تر می‌شوند، بنابراین بهینه سازی فرایندهای تولید به یکی از عمده‌ترین دغدغه‌های شرکت‌های نفتی بدل شده است. بدلیل حجم انبوه سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته در صنایع نفتی فراساحلی، حتی بهینه سازی‌های عملیاتی اندک نیز می‌تواند موجب کاهش چشمگیر هزینه‌ها و صرفه جویی قابل ملاحظه‌ای در آن‌ها شود....