Abstract
The need to measure and benchmark university governance practices at institutional level has been growing, yet there is a lack of a comprehensive, weighted indicator system to facilitate the process. The paper discusses the development of university governance indicators and their weighting system using a three-round Delphi method. Discussions, a questionnaire, and interviews were used in Round 1 to 3, respectively, to collect experts’ opinions to construct the indicator list and indicator weights, and to shed light on the divergence of expert judgements on some aspects. Non-parametric statistical techniques were applied to analyse the survey data. Ninety-one indicators grouped in five dimensions of university governance, namely Management and Direction, Participation, Accountability, Autonomy and Transparency, were proposed and rated in terms of their importance. The preliminary results show relatively high levels of importance for all of the proposed indicators, thus none was excluded. The weighting of the indicators and factors vary remarkably. Among the five dimensions, Participation is found to be the least important; experts’ consensus is found to be low in Participation and Transparency. The study results also provide important implications to researchers and practitioners in university governance
چکیده
نیاز به اندازه گیری و شیوه های اداره دانشگاه معیار در سطح سازمانی در حال گسترش است، در عین حال فقدان سیستم جامع شاخص توزین به منظور تسهیل فرایند وجود دارد. این مقاله در مورد توسعه شاخص های اداره دانشگاه و سیستم توزین آنها با استفاده از یک روش دلفی سه مرحله ای بحث می کند. مباحثه، یک پرسشنامه، و مصاحبه از 1 تا 3 دور ، به ترتیب، برای جمع آوری نظرات کارشناسان برای ایجاد لیست شاخص و توزین شاخص ها، و برای روشن کردن واگرایی قضاوت های کارشناسی در برخی جوانب مورد استفاده قرار گرفته است. روش های آماری غیرپارامتری برای تجزیه و تحلیل داده های نظرسنجی استفاده شده است. 91 شاخص در 5 بعد اداره دانشگاه گروه بندی شده، به نام های مدیریت و هدایت، مشارکت، پاسخگویی، شفاف سازی و استقلال ارائه و از لحاظ اهمیت شان رتبه بندی شده است. نتایج اولیه، سطوح بالایی از اهمیت برای تمام شاخص های ارائه شده را نشان می دهد، بنابراین هیچ کدام مستثنی نیستند. توزین شاخص ها و عوامل به طور قابل ملاحظه ای تغییر می کنند. از میان 5 بعد، مشارکت از حداقل اهمیت برخوردار است؛ توافق کارشناسان در مورد مشارکت و شفاف سازی کم است. همچنین نتایج مطالعه، مفاهیم مهمی برای محققان و شرکت کنندگان در اداره دانشگاه ارائه می دهد.
1-مقدمه
اخیرا در سنجش و ارزیابی شیوه های اداره دانشگاه برای اهداف بهبود یافته، افزایش اهمیت به آموزش عالی مدیران و شرکت کنندگان مد نظر بوده است. این فرایند یک شاخص معتبر و جامع نیاز دارد که گزارشی از مقادیر متغیر از اهمیت جوانب مختلف اداره دانشگاه تنظیم کند. مطابق اصول فنی، روش های مختلفی می تواند برای توسعه چنین مجموعه ای از شاخص ها به کار گرفته شوند. برای اداره دانشگاه یک مطلب خیلی پیچیده وجود دارد که مستلزم دانش تخصصی، روش های عمده یا بازدید گسترده است که ممکن نیست عملی شود...