Abstract
First-generation grain ethanol biofuel has affected the historical excess capacity problem in U.S. agriculture. Second-generation cellulosic ethanol biofuel has had difficulty achieving cost-competitiveness. Third-generation drop-in biofuels are under development. If lignocellulosic biomass from perennial grasses becomes the feedstock of choice for second- and third-generation biorefineries, an integrated system could evolve in which a biorefinery directly manages feedstock production, harvest, storage, and delivery. Modeling was conducted to determine the potential economic benefits from an integrated system. Relatively low-cost public policies that could be implemented to facilitate economic efficiency are proposed
چکیده
نسل اول سوخت زیستی اتانول دانه های خوراکی، مشکل همیشگی ظرفیت اضافی را در کشاورزی ایالات متحده، تحت تأثیر قرار داده است. نسل دوم سوخت زیستی اتانول سلولزی از لحاظ هزینه، رقابت پذیری بالایی نداشته است. نسل سوم سوخت های زیستی درج تصادفی تحت توسعه می باشند. اگر بیوماس لیگنوسلولزی از علف های چند ساله بعنوان ماده اولیه پالایشگاه های زیستی نسل دوم و سوم در نظر گرفته شود، یک سیستم تلفیقی می تواند شکل بگیرد که در آن یک پالایشگاه زیستی بطور مستقیم تولید، برداشت، ذخیره سازی و تحویل ماده اولیه را مدیریت می نماید. مدلسازی برای تعیین مزایای اقتصادی بالقوه این سیستم تلفیقی، انجام شده است. سیاست های عمومی نسبتاً کم هزینه که می توانند برای تسهیل کارآیی اقتصادی به اجرا درآیند، پیشنهاد شده اند.
1-مقدمه
در غیاب یارانه ها، مالیات های کربن و احکام مربوطه، تولید سوخت های زیستی از ماده اولیه کشاورزی جهت رقابت با مشتقات نفت خام، دشوار می باشد. این مقاله شامل بحثی درخصوص مصرف انرژی در ایالات متحده و مصرف منابع کشاورزی سنتی جهت تولید ماده اولیه انرژی، می باشد. مدلسازی برای آزمایش عواقب اقتصادی دو ساختار بالقوه تولید و تحویل جریانی از ماده اولیه لیگنوسلولزی به یک پالایشگاه، انجام می شود. سیاست های نسبتاً ارزانی که می توانند برای تسهیل تبدیل استفاده کنونی از میلیون ها جریب زمین دارای حاصلخیزی اندک به تولید محصولات اختصاص داده شده به انرژی، ارائه شده اند...