This paper presents a strategic view of environmental uncertainty for profit-oriented organizations. It argues that managers make decisions that sometimes result in the aggressive creation of environmental uncertainty. A proposed model suggests that although strategy, structure, and performance constitute environmental enactment processes, the environment also directly influences organization performance. Further, the performance of others influences the environment through individual and collective actions

چکیده

این مقاله، یک دیدگاه استراتژیک از عدم اطمینان محیطی برای سازمان های انتفاعی را ارائه می کند. استدلال این مقاله این است که مدیران، تصمیماتی اتخاذ می کنند که گاها منجر به ایجاد عدم اطمینان شدید در محیط می شود. یک مدل پیشنهادی نشان میدهد که اگرچه استراتژی، ساختار و عملکرد، فرایندهای معین محیطی را تشکیل می دهند، محیط نیز تاثیر مستقیمی بر عملکرد سازمان دارد. بعلاوه، عملکرد دیگران نیز از طریق اقدامات فردی و جمعی بر محیط تاثیر می گذارد.

1-مقدمه

عدم اطمینان محیطی، برای مدتها بعنوان متغیر مهمی در توضیح تعادل و عملکرد سازمانی بوده است (مارچ و سیمون، 1958). حجم زیادی از کارهای نظری و تجربی، برای مفهوم سازی و اندازه گیری عدم اطمینان انجام گرفته است (جدول 1). البته اغلب این اقدامات، با این فرض مشخص آغاز شده اند که عدم اطمینان، منجر به ناکارامدی در حفظ تعادل و شناسایی و تجویز روش های کاهش یا جذب این پیامدهای منفی عدم اطمینان توسط مدیران می شود. بعلاوه، بنظر می رسد که چنین توصیه هایی بر اساس این فرض اساسی تر باشد که سازمان ها،نمی توانند بر محیط تاثیر گذاشته و بنابراین، صرفا باید با عدم اطمینان محیطی از طریق تغییر ساختارهای داخلی سازگار شوند. این فرضیات، ممکن است درست نباشد. اگر درست است، چرا چنین درک فراگیری از افزایش عدم اطمینان وجود دارد؟ چرا با وجود اینکه اغلب سیستم ها برای کاهش عدم اطمینان بهینه سازی می شوند، عدم اطمینان افزایش می یابد...