Background: Australian breastfeeding rates fall significantly in the months following birth, often as a result of breastfeeding complications. Aim: To explore the potential risk factors for nipple trauma and breast engorgement in a group of women who were referred to the in home breastfeeding service in Melbourne, Australia. Method: A retrospective, cross-sectional analyses of the maternal–infant records (n = 653) from 2003 to 2007 including demographic characteristics; pregnancy, labour and birth data; the presenting complications and observational and diagnostic results. Bivariate and logistic regression analyses were conducted to explore the predictors of nipple trauma and engorgement. Results: Nipple trauma was the most common presenting complication (62.9%). Logistic regression analyses identified four statistically significant predictors: facio-mandibular asymmetry (AOR 4.21, 95% CI [1.25–14.20]), inflammatory mastitis (AOR 2.99, 95% CI [1.57–5.68], nipple malignment (AOR 2.51, 95% CI [1.13–5.55]) and the cross-cradle technique (AOR 1.90, 95% CI [1.03–3.50]). Engorgement was associated with the first postpartum breastfeed being less than one-hour duration (AOR 2.01, 95% CI [1.07–3.79]). Conclusion: Nipple trauma was associated with commonly taught techniques that involved the cross-cradle hold and manoeuvres of the breast, nipple and baby that resulted in nipple malalignment and facio-mandibular asymmetry. This practice, appeared to interfere with the baby's intra-oral function by restricting movement of the cranio-cervical spine and nuchal ligament. The combination appeared to limit the baby's instinctive ability to activate neuro-sensory mammalian behaviours to freely locate and effectively draw the nipple and breast tissue without causing trauma. Changes to the first and early breastfeeding techniques are recommended

چکیده

زمینه: در کشور استرالیا نرخ شیردهی در ماه های اولیه پس از تولد، به شکل چشمگیری کاهش یافته است، این رخداد اغلب ناشی از اختلالات شیردهی است. هدف: بررسی فاکتورهای ریسک بالقوه مربوط به آسیب نوک پستان و احتقان سینه، در مادرانی است که ساکن ملبورن استرالیا هستند و در منزل به کودک خود شیرمی دهند. روش: تحلیل های گذشته نگر و مقطعی سوابق مادر-کودک (653 = n) از سال 2003 تا 2007 انجام شدند، این تحلیل ها شامل آنالیز ویژگی های آماری مانند؛ حاملگی، درد زایمان و تاریخ تولد بودند و و بر اساس این آنالیزها اختلالات و نتایج مبتنی بر مشاهده و تشخیصی ارائه شدند. به منظور بررسی عوامل پیشگویی کننده آسیب نوک پستان و احتقان سینه رگرسیون های دو متغیره و لجستیک مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها: آسیب نوک پستان شایع ترین اختلال مشاهده شده بود (62.9%). آنالیزهای انجام شده از طریق رگرسیون لجستیک چهار عامل پیشگویی کننده معنی دار از لحاظ آماری را شناسایی کرد: نامتقارن بودن صورت-فک پائینی (AOR، 4.21،  CI95% ]14.20-1.25[)، ماستیت ناشی از التهاب (AOR، 2.99، CI 95% ]5.68-1.57[)، جابجا کردن نوک پستان (AOR، 2.51، CI 95% ]5.55-1.13[ و تکنیک گهواره ضربدری (AOR، 1.90، CI 95% ]3.50-1.03[. احتقان پستان همراه با اولین شیردهی پس از وضع حمل، کمتر از یک ساعت به طول می انجامید (AOR، 2.01، CI 95% ]3.79-1.07[. نتایج: آسیب نوک پستان به تکنیک های یاد گرفته شده ای مرتبط بود که شامل روش گهواره ضربدری، حرکت پستان، نوک پستان و کودک بودند، این روش ها به جابجا شدن پستان و عدم تقارن صورت-فک پائینی منجر می شدند. به نظر می رسد این روش شیردهی، از طریق محدود کردن حرکت محور جمجمه-گردن و لیگامنت ناحیه پشت گردن عملکرد درون دهانی کودک را مختل کند. احتمالا ترکیبی از این دو رخداد باعث محدود شدن قابلیت غریزی کودک در فعال کردن رفتارهای عصبی-حسی پستانداران جهت جابجایی آزادانه شده و به شکل موثری باعث خارج شدن بافت بدون آسیب نوک پستان و سینه از حالت طبیعی می شود. به منظور حل این مشکل تغییر دادن تکنیک های ابتدایی و اولیه شیر دادن به کودک توصیه می شود.

1-مقدمه

بدون شک شیر مادر بهترین غذا برای کودک است. فواید کوتاه مدت و بلندمدت شیردادن در کشورهای کم درآمد و پردرآمد به اثبات رسیده است، این فواید شامل کاهش نرخ بیماری های ناشی از اسهال و عفونت تنفسی کودکان؛ کاهش مرگ و میر در کودکان؛ چاقی؛ دیابت؛ لوسمی کودکان و عملکرد بهتر در آزمون های هوش سنجی می باشد. شیردهی با فواید بلند مدتی نیز همراه است که عبارتند از کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، سرطان پستان و سرطان تخمدان...