This study assesses the measurement properties of a scale that measures the key internal organizational factors that influence middle managers to initiate corporate entrepreneurship activities. In this study, corporate entrepreneurship is used in a broad sense to include the development and implementation of new ideas into the organization. Using this definition, this study describes an instrument used to empirically identify the internal conditions that influence middle manager's participation in corporate entrepreneurship activities. During the last decade, the role of the middle manager in corporate entrepreneurial activity has been recognized in the literature. The empirical research on the internal organizational factors that may foster middle manager activity has been limited, both in volume and scope. However, the literature does converge on at least five possible factors. The appropriate use of rewards: The literature stresses that an effective reward system that spurs entrepreneurial activity must consider goals, feedback, emphasis on individual responsibility, and results-based incentives. This factor, therefore, highlights middle managers' role in this regard. Gaining top management support: The willingness of senior management to facilitate and promote entrepreneurial activity in the organization, including championing innovative ideas as well as providing necessary resources, expertise or protection. This factor captures middle managers' role in this area. Resource availability: Middle managers must perceive the availability of resources for innovative activities to encourage experimentation and risk taking. Supportive organizational structure: The structure must foster the administrative mechanisms by which ideas are evaluated, chosen, and implemented. Structural boundaries tend to be a major stumbling block for middle management in corporate entrepreneurial activity. Risk taking and tolerance for failure: Middle managers must perceive an environment that encourages calculated risk taking while maintaining reasonable tolerance for failure. The literature on the internal factors was utilized to develop an assessment instrument called the Corporate Entrepreneurship Assessment Instrument (CEAI). The instrument contained 84 Likert-style questions that were believed to assess a firm's internal entrepreneurial environment. Understanding middle manager perceptions about the internal corporate environment is crucial to initiating and nurturing any entrepreneurial process. A scale such as the CEAI, therefore, could be very useful for companies that wish to embark on a strategic transformation through corporate entrepreneurship. The measurement properties of the CEAI, including a factor analysis and reliability assessment, were determined. Results confirmed that five distinct internal organizational factors, similar to those suggested in the literature, do exist. Based on how the items loaded on each factor, the factors were entitled management support, work discretion, organizational boundaries, rewards/reinforcement, and time availability. The reliability of each of these factors also met acceptable measurement standards. From a managerial perspective, the results indicate that CEAI can be a useful tool in diagnosing a firm's environment for corporate entrepreneurship, identifying areas where middle managers can make a significant difference, and develop strategies that can positively spur and sustain corporate entrepreneurship efforts. The results of such diagnosis can be useful in designing effective training programs for middle managers

چکیده

این مطالعه به بررسی ویژگی های سنجش یک مقیاس می پردازد که عوامل سازمانی داخلی کلیدی موثر بر مدیران میانی به منظور آغاز فعالیت های کارافرینی سازمانی را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مطالعه، کارآفرینی سازمان به معنای گسترده برای در بر گرفتن توسعه و بکارگیری ایده های جدید در سازمان مورد استفاده قرار می گیرد. با استفاده از این تعریف، این مطالعه ابزاری را توصیف می کند که بطور تجربی، برای شناسایی شرایط داخلی موثر بر ادراک مدیران میانی در فعالیت های کارآفرینی سازمانی استفاده می شود. در طول دهه اخیر، نقش مدیر میانی در فعالیت کارآفرینی سازمان، در ادبیات شناخته شده است. تحقیقات تجربی روی عوامل سازمانی داخلی که ممکن است فعالیت مدیران میانی را پرورش دهد، هم بلحاظ حجم و هم محدوده، محدود است. البته، ادبیات، حداقل پنج عامل را پوشش می دهد. استفاده مناسب از پاداش ها: ادبیات، بر یک سیستم پاداش موثر تاکید دارد که فعالیت کارآفرینانه باید اهداف، بازخورد، تاکید بر مسئولیت فردی و مشوق های مبتنی بر نتیجه را در نظر بگیرند. بنابراین این عامل، بر نقش مدیریت در این راستا تاکید دارد. دستیابی به حمایت مدیریت ارشد: تمایل مدیریت ارشد به تسهیل و ارتقای فعالیت کارآفرینی در سازمان، از جمله ایده های خلاقانه و همچنین ارائه منابع لازم، تخصص و حمایت. این عامل، به نقش مدیران میانی در این حوزه می پردازد. دسترسی به منابع: مدیران میانی باید درکی از دسترسی به منابع برای فعالیت های نوآورانه به منظور تشویق آزمایشگری و ریسک پذیری داشته باشند. ساختار سازمانی حمایتی: ساختار باید مکانیسم های اداری را بپذیرد که بر اساس آن، ایده ارزیابی، انتخاب و اجرا می شوند. محدوده های ساختار، تمایل به تبدیل شدن به موانعی برای مدیریات میانی در فعالیت کارافرینی سازمانی دارند. ریسک پذیری و تحمل شکست: مدیران میانی باید محیطی را درک کنند که ریسک محاسبه را همزمان با حفظ تحمل منطقی برای شکست، تشویق می کند. ادبیات درباره عوامل داخلی، به منظور توسعه یک ابزار ارزیابی به نام ابزار ارزیابی کارآفرینی سازمان (CEAI) مورد استفاده قرار گرفته است. این ابزار شامل 84 پرسش لیکرت است که محیط کارآفرینی داخلی شرکت را ارزیابی می کنند. درک ادراکات مدیران ارشد درباره محیط داخلی سازمانی، برای آغاز و پرورش هر فرایند کارآفرینی ضروری است. بنابراین مقیاسی مانند CEAI، می تواند برای شرکت هایی که تمایل به آغاز تحول استراتژیک از طریق کارآفرینی سازمانی دارند، سودمند باشد. ویژگی های اندازه گیری CEAI، از جمله تحلیل عاملی و ارزیابی قابلیت اطمینان، مشخص شده اند. نتایج تایید می کند که پنج عامل سازمانی داخلی، مشابه آنهایی که در ادبیات پیشنهاد شد، موجود است. بر اساس میزان بار آیتم ها روی هر عامل، عواملی به نام حمایت مدیریت، تعهد کاری، محدوده های سازمانی، پاداش/تقویت و در اختیارداشتن زمان نامگذاری شدند. قابلیت اطمینان هر یک از این عوامل، همچنین استاندارد اندازه گیری قابل قبولی را برآورده ساخت. از دیدگاه مدیریتی، نتایج نشان میدهد که CEAI می تواند یک ابزار مفید در شناسایی محیط سازمانی برای کارآفرینی سازمانی، شناسایی حوزه هایی که مدیران میانی می توانند تمایز ایجاد کنند، و توسعه استراتژی هایی باشد که می تواند در طراحی برنامه های موثر آموزشی برای مدیران میانی سودمند واقع شود.

1-مقدمه

گات و گینسبرگ (1990)، اظهار داشتند که تحقیقات مدیریت استراتژیک که از دیدگاه ما به افزایش فراوانی و موفقیت کارآفرینی سازمانی کمک می کند، در جوامع دانشگاهی و تخصصی، دارای ارزش بالایی است." با این وجود، اگرچه بسیاری نویسندگان، بر اهمیت کارآفرینی سازمانی بعنوان یک استراتژی رشد و ابزاری موثر برای دستیابی به مزیت رقابتی تاکید کرده اند، منابع تا کنون صرفا بصورت نقلی بوده است...