Many regulators, rating agencies, executives and academics have advocated a new approach to risk management: Enterprise Risk Management (ERM). ERM proposes the integrated management of all the risks an organization faces, which inherently requires alignment of risk management with corporate governance and strategy. Academic research on ERM is still in its infancy, with articles largely in accounting and finance journals but rarely in management journals. We argue that ERM offers an important new research domain for management scholars. A critical review of ERM research allows us to identify limitations and gaps that management scholars are best equipped to address. This paper not only identifies how management scholars can contribute to ERM research, but also points out why ERM research (and practice) needs management research for its development

چکیده

بسياري از تنظيم‌كنندگان، نمايندگي‌هاي درجه‌بندي، مديران اجرايي و افراد عملي، از رويكردي جديدي براي مديريت ريسك‌ طرفداري كرده‌اند: مديريت ريسك‌ موسسه اقتصادي (ERM). ERM، مديريت يكپارچه‌اي براي تمام ريسك‌هايي كه سازمان با آن روبرو مي‌شود، پيشنهاد مي‌كند، كه به طور ذاتي نيازمند تنظيم مديريت ريسك‌ با نظارت و استراتژي سازمان، است. تحقيقات علمي در خصوص ERM، هنوز در مرحله اوليه قرار دارند، مقالاتي عمدتاً در خصوص روزنامه‌هاي حسابداري و مالي وجود دارند اما در زمينه روزنامه‌هاي مديريت نادراند. ما استدلال مي‌كنيم كه ERM، حوزه رويكرد جديد مهمي براي پژوهشگران مديريت، ارائه مي‌كند. بررسي انتقادي تحقيق ERM به ما اجازه مي‌دهد كه محدوديت‌ها و شكاف‌هايي كه پژوهشگران مديريت براي نشان دادن آن مجهزتر‌اند را شناسايي كنيم. اين مقاله نه تنها چگونگي مشاركت پژوهشگران مديريت در زمينه تحقيقات ERM را تعيين مي‌كنند، بلكه همچنين نشان مي‌دهد كه چرا تحقيق (و عمل) ERM نياز به تحقيق مديريت براي توسعه آن، دارد.

 -1مقدمه

مديريت ريسك‌ موسسه اقتصادي (ERM) پيشنهاد مي‌كند كه شركت‌ها تمام ريسك‌هايشان را به طور جامع و منسجم مشخص سازند، به جاي آنكه آنها را تك به تك مديريت كنند. نشريه كسب و كار هاروارد، ERM را به عنوان «ايده‌هاي پيشرفت براي سال 2004» ثبت كرده است (بوچانان، 2004). نمايندگي‌هاي درجه‌بندي، موسسات حرفه‌اي، ارگان‌هاي قانوني، تنظيم‌كنندگان، مبادلات سهام، سازمان‌ها استانداردهاي بين‌المللي و مشاوران، شديداً شركت‌ها را به اتخاذ ERM، ترغيب كرده‌اند (آرنا و ديگران، 2010). در پاسخ به اين فراخوان‌ها، شركت‌هاي خدمات مالي پيشتاز، برخي از اولين پذيرندگان ERM بودند. با اين وجود، مشكلات تجربه شده توسط برخي از اين شركت‌ها در طول بحران مالي سال 2008، بدون شك در خصوص اثربخشي ERM هزينه داشت. براي مثال، گرو (رهن) سرتاسري كه در سال 2007 توسط موسسه بازرسان مالي به عنوان نمونه‌اي از ERM مورد تأييد قرار مي‌گرفت، در سال 2008 چار ورشكستگي شد...