Short lived Ra212,213,214 isotopes have been produced at the TRIμP facility in inverse kinematics via the fusion–evaporation reaction Pb206+C12 at 8MeV/u. Isotopes are separated from other reaction products online using the TRIμP magnetic separator. The energetic radium (Ra) isotopes at the exit of the separator were converted into low-energy ions with a thermal ionizer. Ra isotopes have been identified by observing their α decay and half-lifes. An improved half-life of Ra213 has been measured to be 162.0±1.7s

در برنامه TRIμP [1] پرتوهای رادیواکتیو برای تحقیق درباره ممان های دوقطبی الکتریکی (نقض معکوس زمانی)، نقض پاریته اتمی در هسته سنگین و برای مطالعه برهم کنش ضعیف از طریق واپاشی β در هسته های سبک، به کار می روند [2و3]. هدف، مطالعه فیزیک مدل استاندارد است. سنگین ترین عنصر قلیایی خاکی ، رادیوم (Ra) است. Ra خصوصیات هسته ای و اتمی منحصر به فردی دارد که به موجب آن کاندیدای بسیار خوبی برای مطالعات تجربی از این دست خواهد بود [4،5]. تبهگنی تقریبی حالت های P و D نزدیک به هم با پاریته مخالف، سبب افزایش زیاد و منحصر به فرد ممان دوقطبی الکتریکی امکان پذیر در این اتم می شود [4]. واکنش های کم انرژی تبخیر – هم جوشی را می توان برای تولید هسته Ra در ناحیه جرمی A<215 به کار برد. عمر این ایزوتوپ ها آنقدر طولانی هست که بتوانند در این مطالعات به کار روند. به ویژه، A=213 که اسپین حالت پایه 2/1 دارد، مورد مطلوبی است. در مطالعات نقض پاریته اتمی، وابستگی بار ضعیف به تعداد نوترون، برای مطالعه عناصر سنگین مطلوب است؛ یک زنجیره ایزوتوپ، تا اندازه ای عدم قطعیت های طیف سنجی را از بین می برد [6]. ایزوتوپ هایی که در اینجا در نظر گرفته شده اند، همگی تابش کننده α هستند: 212Ra (Eα=6.9MeV)، 213Ra (Eα=6.623, 6.713MeV)، 214Ra (Eα=7.137MeV)…