چکیده

ایروژل های کربنی، یک طبقه ی خاص از مواد با مساحت بالا هستند که توسط شیمی سل- ژل استخراج می شوند. مساحت سطح جرم مخصوص و رسانایی الکتریکی بالا، محیطی و خنثی بودن از نظر شیمیایی آنها، از آنها موادی مناسب برای بسیاری از کاربردهای مرتبط با انرژی، به خصوص در موارد توسعه ای اخیر در رابطه با کنترل مورفولوژی شان، کرده است. ما قصد داریم از این منظر، سنتز ایروژل های کربنی بر پایه ی یکپارچه رزورسینول- فرمالدهید که دارای تخلخل سلسله مراتبی برای کاربرد در انرژی، همچون نانولوله های کربنی و ایروژل های کربنی کامپوزیت گرافنی هستند، و همچنین کارکردشان توسط طراحی سطح را مرور خواهیم کرد. کاربردهایی که ما در موردشان بحث خواهیم کرد شامل ذخیره ی انرژی هیدروژنی و الکتریکی، نمک زدایی و کاتالیز می باشد.

1-مقدمه

موضوع "عصر جدید کربن" برای نشان دادن توسعه ی سریع نانومواد با پایه ی کربنی به کار می رود که تکنولوژیکی بزرگی را برای کاربردهای گوناگون در خود دارد. نمونه های شناخته شده، باکیبال های بی بعد، نانولوله های کربنی تک بعدی (CNT) و طبقه ی به نسبت جدیدی از نانو ورق های گرافنی دو بعدی که موضوع جایزه ی نوبل 2010 در فیزیک است، می باشند. طبقه ی مهم دیگر نانومواد کربنی که به همان مقدار مهم است، کربن های نانومتخلخل سه بعدی است که توسعه ی آنها اهمیت تکنولوژیکی زیادی برای بسیاری از کاربردهای مطمئن انرژی دارد، از جمله ذخیره انرژی، جذب سطحی و کاتالیز کردن...