حسابداري گاز گلخانه‌اي در تعدادي از رشته‌های عملی نيمه‌جدا توسعه يافته است و به نظر می رسد فرصت قابل توجهی براي انتقال درس‌ها و نوآوری های روش‌شناسانه مابين اين رشته‌های مختلف وجود داشته باشد. اين مقاله تحقيقاتی سه شكل نتيجه‌گرای (تبعی)حسابداری گاز گلخانه‌ای را شناسايی می كند: ارزيابی چرخه عمر نتيجه‌گرا؛ حسابداری سطح پروژه؛ و حسابداری سطح رويه. اين سه روش به دقت توضيح داده شده و سپس با همديگر مقايسه شده‌اند تا تفاوت‌های  روش‌شناسانه كليدی و درس‌های بالقوه‌ای كه بتوان مابين آنها جابجا كرد، شناسايي شوند. تجزيه و تحليل اين تفاوت‌های روش‌شناسانه اساسي نشان می دهد كه ارزيابي چرخه عمر نتيجه‌گرا را مي‌توان با اتخاذ همان ساختار استفاده شده در حسابداری سطح پروژه و رويه ارتقاء داد، كه سری های زمانی تأثيرات، تجزيه و تحليل سطح تراكم و مشخصه شفاف سناريوهاي تصميم و خط مبنا را ارائه می كند. اين موضوع موردی برای مفهوم‌سازی شكل واحدی از ارزيابی سری های زمانی نتيجه‌گرا است، كه در آن ارزيابی های  محصول و رويه و پروژه می تواند زيرنوع باشد.

 1-مقدمه

حسابداری گاز گلخانه‌ای در تعدادی از رشته‌های علمی مشخص توسعه يافته است (Ascui و Lovell، 2011؛ Marland و ديگران، 2013)، و بنابراين به نظر می رسد پتانسيل قابل توجهی برای انتقال نوآوری های مفهومی يا روش‌شاختی از يك رشته عملی به رشته‌های ديگر، وجود داشته باشد. روش‌های حسابداری گاز گلخانه‌ای  در سطح كشوری (Penman و ديگران، 2006)، سطح سازمانی (WBCSD/WRI، 2004)، سطح محصول (موسسه استانداردهای انگليسی، 2011؛ WBCSD/WRI، b2011)، سطح پروژه (ISO، d2006؛ WBCSD/WRI، 2005)، به علاوه موارد ديگر، توسعه يافته‌اند. ممكن است چنين فرض شده باشد كه وقتی كه چنين روش‌های هدف مشابهی  دارند اما رويكردهای روش‌شناسانه متفاوتی را به كار می برند، فرصتی برای مقايسه اين رويكردها و يادگيری درس‌های برای  توسعه روش‌شناسانه بالقوه، وجود دارد...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید