در مقاله حاضر، مروری سیستماتیک و تحلیل مفهومی از پژوهش های موجود در زمینه برند و برندسازی در ادبیات مدیریت رسانه انجام شده است. هدف اصلی مطالعه حاضر، افزایش اطلاعات در این حوزه است که این امر با بررسی روش های مختلفی که طی آن برندها در بطن ادبیات پژوهشی درک و مفهوم پردازی می شوند، حاصل می آید. در همین راستا، مقاله حاضر به شناسایی حوزه های پژوهشی که نادیده انگاشته شده اند،پرداخته و طرح پژوهشی جامعی برای مطالعات آتی در این حوزه خاص ارائه کرده است. در کل، اعتقاد بر این است که توسعه هر چه بیشتر این حوزه، وابسته به تحلیل سیستماتیک نظریه ها در مورد ماهیت برندهای رسانه و ویژگی ها و پیچیدگی های اختصاصی رسانه به عنوان یک محیط تجاری استراتژیک است که در درون آن برندها ساخته و مدیریت می شوند. بنابراین توسعه حوزه پژوهشی نه تنها به دلایل علمی ، بلکه به این دلیل که برندهای قوی در بازارهای رسانه شدیدا رقابتی و دائما در حال تغییر فعلی ، ارزش و اهمیت استراتژیک بالایی کسب می کنند، ضروری به نظر می رسد.

1-مقدمه

برند یکی از مفاهیم کلیدی نظریات بازاریابی معاصر است. با این حال در ادبیات مربوط به مدیریت رسانه، توجه اندکی به برند ها و برندسازی مبذول شده است. در حالیکه مفاهیم مربوط به برند ها به مرور وارد بحث ها و مناظرات موجود در زمینه محصولات رسانه ای و خدمات رسانه ای می شوند (چانگ المستد و کیم، 2001؛ چانگ، بای و لی، 2004؛ چان-اولمستد، 2006؛ مک دول، 2006)، پژوهش در زمینه برندهای رسانه ای به ندرت انجام شده و شاهد عدم تمرکز سیستماتیک و انسجام نظری هستیم (مک دوول، 2006؛ فورستر، 2011). همانطور که پیکارد (2011) مشاهده کرده است، برند منحصرا به عنوان یک حرف نامفهوم صنعتی تلقی می شود تا یک سازه نظری یا ابزار تحلیلی جهت طراحی استراتژی های پایدار برای موفقیت در محیط تجاری دائم التغییر صنعت رسانه. بنابراین، در حوزه مدیریت رسانه، برند و برندسازی کماکان به عنوان یک موضوع پژوهشی توسعه نیافته باقی مانده است... 

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.