چکیده
علاقه روزافزونی نسبت به طراحی روش‌های جستجوی عمومی با قابلیت استفاده مجدد وجود دارد که این رویکردها برای مسائل مختلف به جای راه‌حل‌های مناسب برای یک مسئله خاص تنها قابل استفاده هستند. فرآیندهای فوق ابتکاری به عنوان رویکردهایی سطح بالا پدید آمدند که فضای شکل گرفته توسط مجموعه‌ای از فرآیندهای ابتکاری (اپراتورهای حرکتی) را کاوش می‌کنند یا مولفه‌هایی ابتکاری برای حل مسائل سخت محاسباتی هستند. انتخاب فوق ابتکاری ترکیبی و کنترل یک مجموعه از پیش تعریف شده از فرآیندهای فوق ابتکاری سطح پایین با هدف بهبود راه‌حل اولیه تولید شده با انتخاب و اعمال ابتکاری مناسب به یک راه‌حل دریافتی و تصمیم‌گیری در مورد پذیرش یا رد راه‌حل جدید در هر مرحله تحت چارچوبی تکرارشونده است. طراحی یک ساز و کار کنترل انطباقی برای انتخاب ابتکار و ترکیب آن با روش پذیرشی مناسب یک چالش اساسی است زیرا هر دوی مولفه‌ها می‌توانند بر عملکرد کلی انتخاب فوق ابتکاری تاثیر بگذارند. در این مطالعه، ما رویکرد فوق ابتکاری چند مرحله‌ای تکرار شونده جدیدی را توصیف می‌کنیم که از طریق دو فرآیند فوق ابتکاری تعاملی به چرخه در می‌آید و بر اساس این اصل عمل می‌کند که تمامی فرآیندهای فوق ابتکاری سطح پایین برای یک حوزه مسئله در هر نقطه‌ای از فضای جستجو مفید نخواهند بود. نتایج تجربی بر روی بنچمارک فوق ابتکاری نشان می‌دهد که موفقیت انتخاب فوق ابتکاری پیشنهادی در میان شش حوزه مسئله از جدیدترین رویکردهای این حوزه نیز بهتر است.
1-مقدمه
اکثر سیستم‌های تصمیم‌یار فعلی تمایل به استفاده از دانش تخصصی در هسته خود دارند و اغلب به شکل سفارشی برای یک دامنه کاربردی خاص طراحی شده‌اند. در نتیجه، آنها نمی‌توانند برای حل یک مسئله از دامنه دیگری مورد استفاده واقع شوند. از سویی دیگر، پیشرفت‌های علمی قابل توجهی در توسعه سیستم‌های خودکار به طور کلی انجام شده است که حال این سیستم‌ها قادر به یادگیری، انطباق و بهبود رفتار خود در حین حل یک مسئله هستند. فرآیندهای فوق ابتکاری چنین متدولوژی‌هایی هستند و در عین حال که به انجام جستجو در فضای تشکیل یافته توسط مجموعه‌ای از ابتکارات سطح پایین می‌پردازند (اپراتورهای حرکتی) که بر روی راه‌حل‌ها کار می‌کنند (برک 2013)…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید