چکیده

این مقاله به بررسی توصیه های مراجع در مورد روانگرایی خاک های ریزدانه پرداخته و در ابتدا شواهد تجربی منتشر شده توسط مولفین را مورد اشاره قرار می دهد. رفتار روانگرایی ترکیبات لای دار و لای رس در محدوده شاخص خمیری مورد نظر با استفاده از تست های سه محوری سیکلی بر روی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفته و رفتار آنها با نمونه های رسی سنجیده خواهد شد. خاک های لای دار اشباع با ریزدانه های پلاستیک دارای رفتار متفاوتی نسبت به ماسه ها از نظر ایجاد فشار آب منفذی و تغییر شکل های محوری با سیکل های بارگذاری می باشند. همچنین نتایج نشان می دهند که احتمال وقوع روانگرایی لای ها با مقدار شاخص خمیری آنها تغییر می کند. در مورد محدودهPI  بین 2-4% ، مقاومت روانگرایی لای با افزایش خاصیت خمیری کاهش می یابد. استفاده از برخی از ضوابط اخیر در تصمیم گیری نسبت به احتمال روانگرایی یک خاک ریزدانه موثر خواهد بود. با این حال همچنان تردید نسبت به تعیین احتمال وقوع روانگرایی بر اساس تست های نمونه میدانی و یا تست های آزمایشگاهی وجود دارد.

1-مقدمه

تلاش های گسترده ای جهت مطالعه روانگرایی ماسه ها در 50 سال اخیر صورت گرفته است و این تحقیقات تا مرحله ای به پیش رفته است که می توان رفتار روانگرایی خاک های اشباع غیر چسبنده را به وسیله بررسی های آزمایشگاهی یا از طریق داده های تست های درجا مانند مقادیر نفوذ استاندارد [N1- (N1060)] و تست نفوذ مخروط (CPT) و تجربه زلزله های اخیر پیش بینی کرد (یاد و ادریس 2001 و یاد و همکاران 2001). تا همین اواخر، خاک های ریزدانه مانند لای ها، لای های رس دار و ماسه های با خاک های ریزدانه و لای دار به عنوان خاک های غیر قابل روانگرایی محسوب می شده اند....

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید