چکیده
یک روش HPLC برای تعیین استویوساید شیرین (STS) در برگ گیاه استویا ریبودیانا و برخی نوشیدنی ها (مانند چای، آب پرتقال) توسعه یافته است. رویکرد پیش جداسازی شامل استخراج STS از ماده گیاهی با آب جوش و استخراج فاز جامد (SPE) بود. آهنگ بازیابی SPE برای ماتریس های تحلیل شده از 92.8% تا 97.8% متغیر بود (برای غلظت های STS برابر با 105، 210 و 300 میکروگرم بر میلی لیتر؛ انحراف معیار نسبی (RSD) بزرگتر یا مساوی 3.3%). جدایی کروماتوگرافیکی با استفاده از ستون C18 تحقق یافت که فاز متحرک شامل متانول و آب بود و از آشکارسازی UV در 210 نانومتر بهره می گرفت. حدود تعیین STS، برای نمونه چای و عصاره های برگ 5 میکروگرم بر میلی لیتر بود و برای نمونه آب میوه 8 میکروگرم بر میلی لیتر بود.
1-مقدمه
استیوساید شیرین (STS) یک دی ترپن گلیکوسید است که 300 بار شیرین تر از ساکروز است. ساختار آن در شکل 1 نشان داده شده است. این ماده در برگ استویا ریبودیانا برتونی (خانواده کاسنیان) وجود دارد و به عنوان عامل کم کالری در صنایع غذایی و دارویی به ویژه در آمریکای جنوبی، جنوب شرقی آسیا و شرق دور مورد استفاده قرار می گیرد. دیترپن گلیکوسیدهای دیگری نیز در برگ استویا ریبودیانا وجود دارد: استویلبیوساید، ریبودیوساید A، ریبودیوساید B و ریبودیوساید C، ریبدیوساید D، ریبودیوساید E و دولکوسید A...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید