چکیده

نفت تولیدی در اکثر میادین نفتی، با آب و نمک‌های محلول (عمدتاً NaCl) همراه است که می‌تواند مشکلات عملیاتی قابل توجهی را سبب شود. بنابراین، واحدهای نمک‌گیری و آب‌زدایی، به منظور استخراج و حذف نمک‌های محلول در آب از یک جریان نفتی، اغلب در واحدهای تولید نفت خام نصب می‌شوند. در مقاله‌ی حاضر، به بررسی آزمایشگاهی تأثیر پنج پارامتر (غلظت ماده تعلیق‌شکن یا دمولسیفایر، درجه حرارت (دما)، نسبت رقّت آب شستشو، زمان نشست (ته‌نشینی)، و زمان اختلاط با آب شستشو) بر عملکرد فرآیند نمک‌گیری/آب‌زدایی پرداخته شده است. ارزیابی عملکرد این فرآیند، از طریق محاسبه‌ی راندمان حذف نمک و راندمان حذف آب بر مبنای این پنج پارامتر صورت گرفت. به منظور بررسی تأثیر این پارامترها بر راندمان نمک‌گیری/آب‌زدایی، از یک طرح عاملی کسری ۲^۵ همراه با پنج آزمایش دیگر در میانه‌ی این طرح برای تجزیه و تحلیل واریانس استفاده گردید. بر اساس آنالیز آماری، راندمان حذف نمک توسط یک مدل برای کل محدوده‌ی متغیرها بیان شد، در حالی که راندمان حذف آب با دو مدل که هر کدام در بخشی از دامنه‌ی متغیرها معتبر است، بیان گردید. ارزیابی این مدل‌ها با داده‌های آزمایشگاهی کارخانه، رضایت‌بخش بود. برای راندمان حذف نمک، مقادیر بهینه‌ی غلظت ماده تعلیق‌شکن (دمولسیفایر)، دما، نسبت رقّت آب شستشو، زمان نشست (ته‌نشینی)، و زمان اختلاط با آب شستشو، به‌ترتیب ppm 15، ˚C 77، %۱۰، 3 دقیقه، و 9 دقیقه مشاهده گردید. در نتیجه، مقدار بهینه‌ی 28/93% برای راندمان حذف نمک گزارش شد. این مقدار برای مدل‌های پیشنهادی حذف آب برابر 80/94% و 57/89% بود.

1-مقدمه

تجهیزات نمک‌گیری/آب‌زدایی، به منظورِ به حدأقل‌رساندنِ وجود آب در امولسیون‌های نفتی، اغلب در واحدهای تولید یا فرآوری نفت خام نصب می‌شوند. اهداف اصلی نصب کارخانه‌ها یا واحدهای نمک‌زدایی عبارتند از: حفظ نرخ تولید در یک میدان نفتی، کاهش جریانِ حاوی نمک در منابع (مواد اولیه) تقطیر پالایشگاه، کاهش خوردگیِ ناشی از نمک‌های معدنی، و به حدأقل‌رساندنِ انرژی مورد نیاز برای پمپاژ و انتقال....

 میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید