چکیده

هدف این مقاله مرور و خلاصه سازی تکنیک ­های متنوع بهبود پایداری گذرای سیستم های قدرت است. یک مقایسه کیفی بین تکنیک­ های ارائه شده و چشم ­انداز آینده ارائه شده است. این تکنیک ها به دو دسته متعارف و تجدیدپذیر تقسیم می­شوند. تکنیک های متعارف در گذشته استفاده شده اند و به خوبی جا افتاده اند. تکنیک های تجدیدپذیر به بررسی چگونگی مشارکت ژنراتورهای مبتنی بر منابع انرژی تجدیدپذیر برای بهبود پایداری می پردازند. از این گذشته٬ این تکنیک بین روشهای کنترل اضطراری و پیشگیرانه تمایز قائل است. برای کنترل پیشگیرانه٬ توزیع مجدد ژنراتورها و جبران سازی سری در عمل استفاده می شوند٬ در حالیکه برای کنترل اضطراری٬ هدف عمده تکنیک ها پشتیبانی ولتاژ در شرایط خطا است. در مورد کنترل پیشگیرانه که از تولید مبتنی بر  RES استفاده می کند٬ یک روش که نقطه تنظیم ولتاژ واحدها را برای افزایش قدرت همگام سازی افزایش می دهد٬ گزارش شده است. در مورد کنترل اضطراری مبتنی بر RES٬ قابلیت عبور ولتاژ پایین شامل پشتیبانی ولتاژ یک روش جاافتاده است. بااین حال٬ نشان داده شده است که قابلیت عبور ولتاژ بالا نقش اساسی بازی می کند. یافته ها نشان می دهند که تولید توزیع شده باید در طرح های کنترلی موجود برای کنترل پیشگیرانه در نظر گرفته شوند و تکنیک های بهبود جدید با استفاده از آن ها باید ایجاد شوند.

۱-مقدمه

در حال حاضر تولید توان الکتریکی در حال انتقال از واحدهای بزرگ متمرکز به سمت واحدهای تولید توزیع شده کوچک است [۱]. تلفیق پیوسته منابع انرژی تجدیدپذیر (RES) هم مشخصات سیستم های قدرت را به خاطر رفتار متفاوت آن ها در مقایسه با ژنراتورهای سنکرون متعارف تغییر می دهد...