چکیده

اهداف : اختلال افسردگی روانی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی احتقانی سیستولیک (HF) شایع است و هر دو بیماری مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی زمینه ای مشترک دارند. میزان بروز اختلال افسردگی به وضوح با افزایش تظاهرات HF در دهه های اخیر افزایش یافته است. اختلال افسردگی یک عامل مستعد مستقل برای بستری شدن در بیمارستان، اختلال در عملکرد کاری و میزان بالای عوارض و مرگ و میر در بیماران HF در نظر گرفته می شود. این مطالعه ی تصادفی سازی  و کنترل شده با هدف بررسی تأثیر تمرینات ورزشیِ هوازی با شدت کم تا متوسط ​​بر وضعیت افسردگی بیماران مبتلا به HF احتقانی سیستولیک طراحی شد.

روش‌ها : درمجموع 46 بیمار مبتلا به HF احتقانی سیستولیک و دارای افسردگی (60 - 40 ساله) بطور تصادفی برای دریافت دوازده هفته تمرینات ورزشی هوازی با شدت خفیف تا متوسط ​​به همراه درمان استاندارد پزشکی (گروه ورزش)، یا دریافت درمان پزشکی استاندارد بدون مداخله ی ورزشی (گروه کنترل) انتخاب شدند. وضعیت افسردگی با استفاده از پرسشنامه ی معتبر سلامت بیمار (PHQ9)، قبل و بعد از مداخله در پایان برنامه ی تحقیق بررسی شد.

یافته‌ها : تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تمرین و کنترل در داده‌های دموگرافیک یا ویژگی‌های بالینی مشاهده نشد (0.05 < p) . هر دو گروه کاهش معنی داری در وضعیت افسردگی در پایان مداخله ی 12 هفته  نشان دادند (0.05 > p) . مقايسه ی ميانگين نمرات افسردگي بين دو گروه پس از هفته هاي 6 و 12 مداخله، تفاوت معني داري را نشان داد كه حاکی از كاهش بيشتر نمرات افسردگي درگروه ورزشي نسبت به گروه كنترل است (0.05 > p).

نتیجه‌گیری:  دوازده هفته برنامه ی ورزش هوازی با شدت کم تا متوسط ​​برای کاهش شدت افسردگی در بیماران مبتلا به HF احتقانی سیستولیک ایمن و مؤثر بود. تمرینات هوازی با شدت کم تا متوسط ​​باید برای بیماران قلبی، به ویژه آنهایی که افسردگی مرتبط با HF دارند، توصیه شود.

کلیدواژه ها : اختلال افسردگی، نارسایی قلبی احتقانی سیستولیک ، ورزش هوازی، پرسشنامه سلامت بیمار - 9