عنوان ترجمه شده مقاله: محافظت از نمونه برای تجزیه و تحلیل آنتی بیوتیک ها در آب

This paper describes a stability study performed for 56 antibiotics belonging to 9 different groups – macrolides, tetracyclines, fluoroquinolones, quinolones, penicillins, cephalosporines, lincosamides, sulfonamides and nitroimidazole antibiotics – in purified water samples fortified with the selected compounds at 10 ng/ml. For this purpose, three different sample preservation modes were tested with the aim of avoiding biotic and abiotic degradation: (i) storage at −20 °C, (ii) storage at −20 °C with 0.1% of EDTA and (iii) pre-concentration in a solid phase extraction cartridge (SPE), which was afterwards stored at −20 °C. Concentrations of antibiotics in the samples preserved using the different protocols were monitored after 0, 1, 2 and 12 weeks. The results showed that, for the accurate determination of all compounds they should be analyzed right after sampling. However, if this is not possible, most of the antibiotics can be analyzed within the 1st week after sampling and preservation at −20 °C (with or without EDTA) or in a SPE cartridges at −20 °C. Nonetheless, some antibiotics found extensively in the environment, such as sulfamethoxazole, ciprofloxacin, ofloxacin, erythromycin, azithromycin and clarithromycin exhibited low stability after 1 week preservation and, therefore, they should be analyzed within this time

چکیده

این مقاله، یک مطالعه پایداری انجام شده برای 56 آنتی بیوتیک متعلق به 9 گروه مختلف را (آنتی بیوتیک های ماکرولیدها، تتراسایکلین ها، فلوروکینولون ها، کینولون ها، پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها، لینکوزامیدها، سولفونامیدها و نیترو ایمیدازول) در نمونه های آب خالص غنی شده با ترکیبات انتخاب شده در 10 نانوگرم بر میلی لیتر توصیف می­کند. برای این منظور، سه حالت مختلف محافظت از نمونه با هدف اجتناب از تخریب زنده و غیر زنده مورد آزمایش قرار گرفتند: (الف) ذخیره سازی در -20°c، (ب) ذخیره سازی در -20°c با 0.1% از EDTA و (III) پیش غلظت در یک کارتریج استخراج فاز جامد (SPE)، که پس از آن در -20°c ذخیره شده بود. غلظت آنتی بیوتیک ها در نمونه حفاظت شده با استفاده از پروتکل های مختلف پس از 0، 1، 2 و 12 هفته تحت نظر قرار گرفته شدند. نتایج نشان داد که، برای تعیین دقیق تمام ترکیبات، باید بلافاصله پس از نمونه برداری تجزیه و تحلیل شوند. با این حال، در صورتی که این امکان پذیر نباشد، بسیاری از آنتی بیوتیک ها می­توانند در اولین هفته بعد از نمونه برداری و محافظت در -20°c (در حضور یا در غیاب EDTA) و یا در یک کارتریج SPE در -20°c تجزیه و تحلیل شوند. با این حال، برخی از آنتی بیوتیک های عمدتا یافت شده در محیط، مانند سولفامتوکسازول، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، اریترومایسین، آزیترومایسین و کلاریترومایسین، پایداری کمتری را بعد از یک هفته محافظت نشان دادند و بنابراین، آنها باید در این زمان تجزیه و تحلیل شوند.

1-مقدمه