شخصیت می در شعر حافظ

در این قسمت از سایت گروه ترجمه تخصصی البرز مقاله ادبیات با عنوان شخصیت می در شعر حافظ به صورت فایل Word برای دانلود ارائه شده است.

چکیده:

     شخصیت بخشی یکی از بارزترین صور خیالی است که از سوی حافظ مورد استفاده قرار گرفته است. حافظ به اشیاء و عناصر گوناگون طبیعت شخصیت انسانی می بخشد .این شخصیت بخشی ها اغلب برخاسته از عواملی است و شاعر در آن اهداف خاصی را دنبال می کند. در بین عناصر مشخص، شاعر به شخصیت بخشی به می توجه خاصی دارد و بیشتر به آن پرداخته است. بررسی منشأ شخصیت بخشی ها نسبت به می نشان می دهد که حافظ در ورای ظاهر ابیات در مورد می، به دنبال مقاصد دیگریست. در این مقاله، با استفاده از نظریات محققان غربی در باره ی استعاره و شخصیت بخشی و منشأ آن و نیز بررسی اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی عصر شاعر و نیز ویزگی های شخصی خود شاعر، انواع شخصیت بخشی ها نسبت به می و منشأ آنها در شعر حافظ، بررسی و تحلیل می گردند. منشأهای شخصیت بخشی در شعر حافظ عبارتند از: تزیین و تصویرگری، بیان قوه تخیل، ضرورت اجتماعی، انتقال فکر و اندیشه، پوشیده گویی، بیان عواطف نسبت به مشخص. منشأهای شخصیت بخشی به می در شعر حافظ عبارتند از: تصویر گری و خیال پردازی، ضرورت اجتماعی و پوشیده گویی، اظهار علاقه و عواطف به مشخص.

کلید واژه: حافظ، شخصیت بخشی، می