عنوان ترجمه شده مقاله: سیستم های ساختاری شبکه مورب برای ساختمان های بلند: مشخصه ها و روش شناسی طراحی مقدماتی

Diagrid structural systems are emerging as structurally efficient as well as architecturally significant assemblies for tall buildings. This paper presents a simple methodology for determining preliminary member sizes. The methodology is applied to a set of building heights ranging from 20 to 60 stories, and parameters for the optimal values of the grid geometry are generated for representative design loadings. These values are shown to be useful for architects and engineers as guidelines for preliminary design. Associated architectural and constructability issues of diagrid structures are also discussed here

چکیده

سیستم های ساختاری شبکه مورب به شکل مجموعه هایی در حال ظهورند که برای ساختمان های بلند به لحاظ ساختاری کارآمد بوده و از دیدگاه معماری نیز قابل توجه هستند. مقاله پیش رو روش شناسی ساده ای برای تعیین اندازه اعضای اولیه ارائه می دهد. روش شناسی به مجموعه ای از ساختمان های بلند در محدوده 20 تا 60 طبقه اعمال شده و پارامترهایی برای مقایر بهینه هندسه شبکه برای بارگذاری طراحی معرف هر مورد ایجاد شده است. مقادیر نشان داده شده می توانند برای معماران و مهندسان به­شکل دستورالعمل هایی برای طراحی اولیه مفید باشند. مسائل قابلیت اجرایی و معماری مرتبط با ساختارهای شبکه مورب نیز در اینجا بحث شده اند.

1-مقدمه

در اواخر قرن نوزدهم طرح های اولیه ساختمان های بلند اثربخشی قطعات مورب مهاربندی را در برابر نیروهای جانبی به رسمیت شناختند. بسیاری از سیستم های ساختاری به کار گرفته شده برای ساختمان های بلند اولیه چهارچوب هایی فلزی با مهاربندهای مورب پیکربندی های مختلفی همانند X، K و خارج از مرکز بودند. با این حال، در حالی که اهمیت ساختاری چهارگوشه ها به خوبی شناخته شده بود، از پتانسیل زیباشناختی آنها به صراحت استقبال نمی شد؛ بنابراین، چهارگوشه ها به طور کلی درون هسته های ساختمان که معمولاً در درون ساختمان واقع هستند، گنجانده شدند...