چکیده
تراشه های رتینومورفیک میتوانند کارایی کدگذاری شلیک خود را با تقلید مسیرهای موازی شبکیه نخستی ها بهبود بخشند. برای مدل سازی چهار نوع سلول عقده ای غالب در شبکیه گربه، من میکرومدارهای لایه های داخلی و خارجی شبکیه را در یک تراشه سیلیکونی Visio ایجاد کردم. این تراشه، 104 x 96 گیرنده نوری دارد، 4 x 52 x 48 سلول عقدهای دارد، اندازه قالب آن 9.25 x 9.67 mm2 در CMOS 5 ولتی 1.2 میکرومتری است و 11.5 میلیوات را در 5 شلیک بر ثانیه در سلول عقدهای مصرف می کند. Visio1 شامل مدارهای مد جریان زیرآستانه جدید است که بازخورد خودکار سلول افقی را مدل سازی می کنند تا پالایش فضایی را از کنترل بهره موضعی، و مدولاسیون بهره حلقه ای سلول آماکرین جدا کنند تا پالایش زمانی را با حرکت منطبق سازند. سلول های عقده ای مختلف به حرکت در توالی یک چهارم پاسخ می دهند، که شناسایی لبه های یک کنتراست یا کنتراست دیگر متحرک در یک جهت یا جهت دیگر را ممکن می سازند. من نتایج را از یک سیستم حرکت دوبعدی چندتراشه ای ارائه می کنم که مدل واتسون و آهومادا برای حسگری حرکت بینایی انسان را اجرا می کند.
1-مقدمه
مسیرهای موازی در شبکیه
حضور مسیرهای بصری مخصوص تفکیک فضایی و زمانی – که در نخستی ها، مسیرهای پاروسلولار و مگنوسلولار نامیده می شود - از نظر فیزیولوژیکی و از نظر آناتومی تایید شده است [1، 2، 3]. سلول های عصبی در این مسیرها، سیگنال ها را در فضا و زمان به اشتراک میگذارند تا نوسانات کوانتومی را میانگین گیری کنند و سطح نویز را حفظ کنند تا تفکیک ضعیف در یک حوزه، با تفکیک قوی در حوزه دیگر جبران شود [4]. زمانی که شدت نور افت می کند، اشتراک گذاری در فواصل بزرگتر یا زمان های طولانی تر اتفاق می افتد تا نسبت سیگنال به نویز حفظ شود [5]...
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید