چکیده
این مقاله، توصیف مقایس های از روش های مختلف تعیین آرسنیک، آنتیموان و سلنیوم ارائه می دهد: روش های اسپکتروفتومتری، الکتروتجزیه ای (ولت امپرومتری)، تحلیل فعال سازی، فلوئورسانس اتمی و روش های پلاسمای القایی یا القاشده با میکروموج همراه با روش های آشکارسازی مختلف (طیفسنجی جرمی یا تابش). این توصیف مبتنی بر داده های مقالاتی است که حالت کنونی تعیین مقادیر فلزی در ماتریسهای مختلف را نشان می دهند. حدود تعیین مقدار تضمین شده در روشهای مختلف نیز مقایسه می شوند. بیشترین توجه، به ویژه در کاربرد روش های تولید پلاسما (معمولا ICP-MS)، به روش های ترکیبی جدایی کروماتوگرافی و آشکارسازی گزینشی معطوف شده است.
-1مقدمه
تعیین آرسنیک، آنتیموان و سلنیوم به کمک طیف سنجی جذب اتمی در مقاله پیشین توصیف شده است [1]. روش طیف سنجی اتمی جذب، نه تنها روش و نه بهترین روش برای تعیین آرسنیک، آنتیموان و سلنیوم است. بسته به نوع نمونه هایی که باید تحلیل شوند و غلظت های موردانتظار فلزاتی که باید تعیین شوند، روش های دیگر را می توان با همان میزان موفقیت اثبات کرد [2-6]…
میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید