عنوان ترجمه شده مقاله: تلفیق خصوصیات فیزیکی سنگ، کانی‌شناسی و ژئوشیمی برای اکتشاف کانسارهای بزرگ سیلیکات روی: مطالعه موردی کانسارهای روی وازانته، میناس گریاس، برزیل

چکیده

کانسار وازانته یکی از بزرگترین کانسارهای سیلیکات روی در جهان است. این کانسار در دولومیت برشی رخ داده است و عمدتاً از ویلمیت با نسبت‌های مختلفی از هماتیت، کربنات- Fe، مقادیر اندکی فرانکلینیت و مگنتیت تشکیل شده است. اکتشاف این نوع کانسارها دشوارتر از کانسارهای سولفید روی است زیرا آن‌ها آنومالیهای ژئوفیزیکی مشابهی را نشان نمی‌دهند. برای بهبود کاربرد برداشتهای ژئوفیزیکی در اکتشاف کانسارهای سیلیکات هیپوژن روی، داده‌هایی از 475 نمونه از گمانه‌های حفاری که معرف انواع مختلف کانسنگ و سنگهای میزبان هستند و نیز زونهای عقیم با آنومالیهای ژئوفیزیکی شناخته‌شده در منطقه وازانته مورد بررسی قرار گرفت. برای کمک به اکتشاف این نوع کانسار، داده‌های لیتوژئوشیمیایی و کانی‌شناسی (نوری، SEM و MLA) با خصوصیات فیزیکی سنگ (چگالی، خودپذیری یا ساسپتیبلیته مغناطیسی و طیف‌سنجی پرتوگامای K\ \U\ \Th) تلفیق گردید. در مقایسه با سنگهای میزبان، متمایزترین خصوصیت فیزیکی کانسنگ چگالی آن است که این امر به علت نسبت بالای کانیهای چگال‌تر (هماتیت و ویلمیت) می‌باشد. البته، برشهای هماتیتی عقیم نیز دارای چگالی‌های بالایی هستند. کانسنگ روی و برش‌های هماتیتی ساسپتیبلیته مغناطیسی بالاتری را در مقایسه با سنگهای میزبان اطراف فراهم می‌کند که بالاترین مقادیر آن در ارتباط با نسبت‌های بالاتر فرانکلینیت و مگنتیت است. تباین‌های چگالی و ساسپتیبلیته مغناطیسی به خاطر اندرکنش سیالات هیدروترمالی با سنگهای میزبان کربناته و دگرسان نمودن آن‌ها ایجاد شده است. همچنین، کانسنگ روی دارای عیارهای بالای U نسبت به سنگهای مختلف میزبان است که این امر سبب مقادیر بالای طیف‌سنجی پرتو گاما می‌شود. نتایج این بررسی نشان‌دهنده ضرورت تلفیق برداشت‌های مغناطیسی، گرانی‌سنجی و رادیومتری برای شناسایی زون‌های سیلیکات روی است.

1-مقدمه

با پیشرفت‌های صورت گرفته در فناوری‌های هیدرومتالورژی، کانسارهای غیرسولفیده روی اخیراً به‌ عنوان منبع فلز روی مورد توجه تجاری قرار گرفته‌‌اند. این کانسنگ‌ها به علت کمیابی Pb، S و سایر عناصر ناخواسته گزینه جایگزین مناسبی برای کانسارهای سولفیدی روی هستند و هزینه‌بری آن‌ها نیز پایین‌تر است زیرا می‌توان آن‌ها را با فناوری‌های هیدرومتالورژی فرآوری کرد (بونی و لارج، 2003). این کانسارها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: سوپرژن و هیپوژن. کانسنگهای سوپرژن، که به صورت سنتی از آن‌ها به عنوان کانسارهای تیپ گوسان و کالامین نام برده می‌شود، با اکسیداسیون سولفیدهای اولیه ارتباط دارند و متداولترین منبع روی غیرسولفیدی محسوب می‌شوند. کانسنگ غیرسولفیده هیپوژن روی عمدتاً از ویلمیت هیدروترمالی (سیلیکات روی) با اکسیدها و مقادیر کمی سولفید تشکیل می‌شود (بونی و لارج، 2003). مرور جامعی از تیپ‌های کانسار غیرسولفیده روی را می‌توان در هیتزمن و همکاران (2003)، بونی و لارج (2003) و بونی و موندیلو (2015) یافت…

میتوانید از لینک ابتدای صفحه، مقاله انگلیسی را رایگان دانلود فرموده و چکیده انگلیسی و سایر بخش های مقاله را مشاهده فرمایید.